απο την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΘεωρείται το κατ' εξοχήν κτίριο που «χτίζει το τοπίο». Δημιούργημα του τέλους της δεκαετίας του '50, αποτελεί ώς τις ημέρες μας ένα σπάνιο δείγμα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στη χώρα μας. Παρ' όλα αυτά, σήμερα είναι ανυπεράσπιστο σε παρεμβάσεις «εκσυγχρονισμού», που απειλούν να αλλοιώσουν τη μορφή του.
Το συγκρότημα Δοξιάδη, που δημιουργήθηκε τέλος του '50 από τον ίδιο και τους αρχιτέκτονες Τίτο Κουραβέλλο και Αρθούρο Σκέπερς, θεωρείται η αυθεντικότερη έκφραση του «κώδικα Le Corbusier»
Ο λόγος για το συγκρότημα των γραφείων Δοξιάδη, στον περιφερειακό του Λυκαβηττού, που το 2008 άλλαξε ιδιοκτήτη και ετοιμάζεται να μετατραπεί σε πολυτελείς κατοικίες.
«Υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι γενικευμένης αλλοίωσης της εξωτερικής μορφής του κτιρίου, που αποτελεί έμβλημα μιας σημαντικής εποχής», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η μη κερδοσκοπική κίνηση «Monumenta», που εκφράζει γι' άλλη μία φορά την ανησυχία της για τις απειλές σε δείγματα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής.
Υστερα από έρευνα η ομάδα πρωτοβουλίας διαπίστωσε πως δεν έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο από τα συναρμόδια υπουργεία Πολιτισμού και Περιβάλλοντος. Ζητεί εκ των υστέρων την άμεση παρέμβαση των δύο υπουργών για να σωθεί ένα κτίριο «για το οποίο ο Δοξιάδης έβαλε την ψυχή του», όπως υπογραμμίζεται στην ίδια ανακοίνωση. Θυμίζει, μάλιστα, ότι έχουν περάσει μόλις δύο χρόνια από τις μεγάλες εκδηλώσεις που είχαν οργανωθεί στο Μουσείο Μπενάκη με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από τον θάνατο του διεθνούς εμβέλειας πολεοδόμου.
Εργο του οραματιστή Ελληνα πολεοδόμου Κωνσταντίνου Δοξιάδη, με τη συνεργασία των αρχιτεκτόνων Τίτου Κουραβέλλου και Αρθούρου Σκέπερς, το συγκρότημα χαρακτηρίζεται η αυθεντικότερη έκφραση του «κώδικα Le Corbusier». Οι κτιριακοί όγκοι έχουν επιμελώς διασπαστεί για να «παρακολουθήσουν» την κλίση του λόφου, ενώ το χαρακτηριστικό τους είναι το εσωτερικό αίθριο με κυρίαρχο το υδάτινο στοιχείο και τη φύτευση, που εξασφαλίζει φυσικό φωτισμό και αερισμό στο εσωτερικό του συγκροτήματος. Σχεδιάστηκε για τις ανάγκες του ομίλου αλλά και της περίφημης σχολής Δοξιάδη, γι' αυτό και διαθέτει βιβλιοθήκες, θέατρο και αμφιθέατρο. Οι δύο τελευταίοι χώροι, που είχαν φιλοξενήσει κατά καιρούς σημαντικές εκδηλώσεις τέχνης και διαλόγου, έχουν από χρόνια αλλάξει χρήση, όπως και πολλοί εσωτερικοί χώροι.
Ενα άλλο χαρακτηριστικό είναι οι χρωματισμοί των όψεων, όπου κυριαρχούν η ώχρα, το γκρι και το κεραμιδί, όλα επιλογές του Γιάννη Τσαρούχη. Οι κατά καιρούς εξωτερικές ανακαινίσεις είχαν σεβαστεί τις επιλογές του μεγάλου ζωγράφου, με εξαίρεση την προσθήκη κλιματιστικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
άφησε το σχόλιο σου