Σελίδες

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Ανθισαν 20 μνημεία νερού στην Αμοργό


απο τοTVXSΆνθισαν 20 μνημεία νερού στην Αμοργα


Το πόσιμο νερό έχει, για ένα νησί, αξία ζωτική, περιβαλλοντική, πολιτισμική και εθνογραφική. Η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού χάραξε είκοσι «Διαδρομές νερού» στην Αιγιάλη, τα Κατάπολα, τη Χώρα και την Κάτω Μεριά της Αμοργού, δίνοντας ζωή σε είκοσι κρήνες, πηγάδια, στέρνες και άλλα παραδοσιακά κτίσματα, και μετατρέποντάς τα σε "μνημεία νερού"
«Οι παραδοσιακές κατασκευές υδροληψίας και υδροσυλλογής χρονολογούνται στο νησί από τον προηγούμενο αιώνα, αν και σε μερικές περιπτώσεις είναι προγενέστερες», λέει στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία η επικεφαλής της δράσης, Κατερίνα Χατζηκωνσταντίνου, αρχιτέκτονας και υποψήφια διδάκτωρ ΑΠΘ.
Το πρόγραμμα έχει ως στόχο να αναδείξει την ιστορική σημασία του πόσιμου νερού για τον λαϊκό πολιτισμό του νησιού, εντάσσοντας τα μνημεία σε όμορφες –οικοτουριστικού χαρακτήρα- νησιώτικες διαδρομές.
«Η επιλογή τους βασίστηκε στα εξής κριτήρια: να αποτελούν δημόσια ιδιοκτησία, να είναι ως επί το πλείστον σε χρήση και προσβάσιμα από μονοπάτι, να χρήζουν άμεσης αποκατάστασης και να είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα στο νησί, ώστε να εκπροσωπούνται διαφορετικές τυπολογίες», εξηγεί η κ. Χατζηκωνσταντίνου.

«Επιπλέον, η επιλογή 20 μνημείων από όλη την έκταση του νησιού, καθώς και η επιλογή διαφορετικών τοπικών συνεργείων για κάθε μέρος του νησιού, είχε αποτέλεσμα να ενημερωθεί έμμεσα και να ευαισθητοποιηθεί κατά το δυνατόν το νησί στο σύνολό του, σχετικά με το έργο»
, προσθέτει.
Οι «Διαδρομές νερού» αποτελούν συνέχεια της εθνογραφικής μελέτης «Μνημεία, πρακτικές και διαδρομές του νερού», η οποία προσφέρει στη δράση μια έντονη πολιτισμική διάσταση, ενώ το πρόγραμμα υλοποιήθηκε με τη συνεργασία της τοπικής κοινωνίας της Αμοργού.

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

ΟΙ ΔΕΚΑ ΠΙΟ ΜΟΛΥΣΜΕΝΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

...πάλι καλά που τη γλύτωσε η Ελευσίνα...

Presenting: The Most Polluted Cities in the Nation

by Brian Merchant, Brooklyn, New York 
air-pollution-epa-scientists.jpg
Image: Sudika via Wikimedia Commons/CC BY-SA
I just got done writing about a new report from the American Lung Association that revealed that just over 50% of Americans live in places where the air is so polluted that it's often unhealthy to breathe. But the ALA took their study one step further -- theyplotted out the most polluted cities in America on a single map, so you can conveniently see for yourself if your town is a smoggy mess. To whet your appetite, here are the ten most polluted cities in the nation:
#1: Bakersfield-Delano, CA
#2: Phoenix-Mesa-Glendale, AZ
#2: Los Angeles-Long Beach-Riverside, CA
#2: Visalia-Porterville, CA
#5: Hanford-Corcoran, CA
#6: Fresno-Madera, CA
#7: Pittsburgh-New Castle, PA
#8: Birmingham-Hoover-Cullman, AL
#9: Cincinnati-Middletown-Wilmington, OH-KY-IN
#10: Louisville-Jefferson County-Elizabethtown-Scottsburg, KY-IN

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Ενα χαμένο άγνωστο φιλμ – Πρόσφυγες του 1922, Σμύρνη, Αθήνα, Πειραιάς

απο το tromaktiko 

Ο George Magarian, γεννημένος το 1895 σπούδασε στο “Αμερικανικό Κολλέγιο” στο Ικόνιο (Konya) της Τουρκίας. Αργότερα, διατέλεσε διευθυντής στο παράρτημα του Ικονίου της ΧΑΝΘ ΧΕΝ ΧΑΝ(=Χριστιανική Αδελφότης Νέων, ΧΑΝΘ για τη Θεσσαλονίκη, γνωστή ως YMCA, Young Men Christian Association και ΧΕΝ=Χριστιανική Ένωσις Νεανίδων, YWCA, Young Women Christian Association το γυναικείο τμήμα). Αν και η YMCA δεν είναι φιλανθρωπική οργάνωση, την περίοδο των γεγονότων στη Μικρά Ασία, το 1922, οργάνωσε δομές ανακούφισης των θυμάτων της τραγωδίας αυτής. Ο George Magarian, την ίδια στιγμή που συμμετείχε στα γεγονότα αυτά, την ίδια στιγμή, με μια μηχανή 35 mm, κινηματογράφησε πολλές σκηνές της ανθρωπιστικής καταστροφής, στη Σμύρνη, στην Αθήνα και στον Πειραιά.
Οι συγκλονιστικές αυτές εικόνες παρέμειναν επί 60 και πλέον χρόνια στο διαμέρισμα της συζύγου του, στη Νέα Υόρκη. Ολοι αγνοούσαν την ύπαρξή τους, έως ότου το 2008 ο εγγονός του βρήκε το μοναδικό αυτό ντοκουμέντο, το έσωσε από τη φθορά του χρόνου, και έτσι, είμαστε τώρα σε θέση να δούμε αυτά τα μοναδικά σπαράγματα της μνήμης:

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Ο Λόγος του Αρχιμάστορα - μια συνομιλία του με τον Αρη Κωνσταντινίδη


Η συνέντευξη του Αρη Κωνσταντινίδη, ανέκδοτη ώς σήμερα, πάρθηκε στις 12 Απριλίου 1991, δυο χρόνια πριν από τον τραγικό θάνατο του μεγάλου αρχιτέκτονα και διανοητή. Διαβάζοντάς τη σήμερα, μόνο να νοσταλγήσουμε αφόρητα τον Αρη Κωνσταντινίδη μπορούμε, μόνο να νιώσουμε πόσο σημαντικός υπήρξε κι ας είναι το έργο του γύρω μας αφημένο στην τύχη του.
«Ο, τι έχω κτίσει στη ζωή μου, σήμερα δεν το αναγνωρίζω, το 'χουν αλλάξει», λέει και ο ίδιος οργισμένος. «Είμαι 78 χρονών, το μυαλό μου δουλεύει ακόμη, θα μπορούσα να χτίζω. Εδώ και δέκα χρόνια δεν έχω τίποτα. Ξαφνικά, παπ! κόπηκαν όλα με το μαχαίρι. Βέβαια, είχα αρχίσει να γίνομαι κι εγώ λιγάκι δύστροπος. Μόλις τελείωνα κάθε τι που έχτιζα και έφευγα, το αλλάζανε. Μ' αφήναν να το κάνω, διότι είχα και τον τρόπο να επιμένω, αλλά μετά το αλλάζανε. Τα "Ξενία" που έχω χτίσει, αγνώριστα. Τα 'χουν αλλάξει. Στα χρώματα, στα έπιπλα, σε όλα. Ή τα σπίτια. Αγνώριστα. Κι αρχίζω κι εγώ να λέω τότε "προς τι: "...».
Διηγείται μια ιστορία για το «μικρό σπιτάκι στην Ανάβυσσο», που «έχει στην καρδιά του», αφού για χάρη του υπέστη μια περιπέτεια. Το έχτισε για τον Τάκη Παπαπαναγιώτου. Οταν τελείωσε το χτίσιμο, ο ιδιοκτήτης έκανε ένα γλέντι να το δείξει στους φίλους του.
«Κυριακή απόγευμα, καλοκαίρι, χαρά Θεού», θυμάται ο Αρης Κωνσταντινίδης. Οι φίλοι έγιναν έξαλλοι, όλοι. «Ρε Τάκη, εσύ μας έλεγες ότι χτίζεις μια βίλα στη θάλασσα. Ποια βίλα; Αυτό είναι ερείπιο. Γίνεται ένα με το τοπίο» (γελάει). Μεγαλύτερος έπαινος δεν θα μπορούσε να υπάρξει για μενα. Εκείνος συγκλονίστηκε όμως. Κι όταν φύγανε οι φίλοι του, μου είπε: «Βρε Αρη, δεν το βάφουμε άσπρο να φαίνεται σαν βίλα; ». Του 'πα: «Αστα αυτά, Τάκη. Δεν θα το βάψουμε άσπρο». Μετά δυο χρόνια το πουλάει...
Και σε κάποιο άλλο σημείο της συνέντευξης ο Αρης Κωνσταντινίδης ομολογεί ότι κάποτε, μετά από αλλεπάλληλες ανάλογες άσχημες εμπειρίες, άρχισε να σκέφτεται: «Αξίζει να σκοτώνεσαι για κάτι που μόλις σηκωθείς και φύγεις οι άλλοι θα σου το αλλάξουν με το πρόσχημα "δικό μου είναι, το κάνω ό,τι θέλω". Βέβαια είναι δικό σου, δε λέω, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις ό,τι θέλεις».
Δεν διηγείται μόνο ιστορίες ο Αρης Κωνσταντινίδης στον Κωνσταντίνο Θέμελη. Εξηγεί απλά και με σαφήνεια τα πιστεύω του. Λίγες φράσεις του μόνο ακόμη αναδημοσιεύουμε γιατί τα λένε όλα και είναι μαγικές:
«Εγώ νομίζω ότι τα καλά πράγματα, τα όμορφα πράγματα βγαίνουν πάντα μέσα από μια ανάγκη. Η αισθητική για μένα δεν υπάρχει. Μάλιστα, αν θέλετε να πω και μια κακία, είναι γερμανική εφεύρεση η αισθητική. Baumgarten o ιδρυτής της, τέλος πάντων... αλλά είναι γερμανική εφεύρεση για τον εξής λόγο: οι Γερμανοί έχουν μια τάση να είναι ωραία ντυμένοι, να είναι ωραίοι. Οι Εγγλέζοι, που τους ενδιαφέρει να ντύνονται πρακτικά, ντύνονται όμορφα»...

AΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, η τελευταία συνέντευξη στον Θ.Λάλα



Tι δουλειά έκανε ο πατέρας σας;
Yπάλληλος στην Eθνική Tράπεζα.
Mεγαλώσατε με το θαυμασμό του;
Tον αγαπούσα. M' αγαπούσε κι εκείνος, νομίζω. (χαμογελάει) Eίχε σπουδάσει
και φωνητική μουσική και τραγουδούσε υπέροχα.
Aλλα αδέλφια έχετε;
Δύο αδελφές.
Yπάρχει ένας άνθρωπος που σας επηρέασε όταν ήσασταν μικρός;
Δύσκολα θα το έλεγα. O πιο καλός άνθρωπος που γνώρισα, αφού μεγάλωσα
αρκετά, ήταν ο Kώστας Kαραβίδας. Yπάλληλος στην Aγροτική Tράπεζα. Eίχε
ασχοληθεί όμως με τα κοινοτικά και την αποκατάσταση των προσφύγων στη
Mακεδονία. Ήταν ένας καλλιεργημένος άνθρωπος. Έγραφε και ποιήματα. Eί-
χε εκδώσει και μια ποιητική συλλογή με τίτλο Mακεδονικοί Ύμνοι! Στο
εξώφυλλο έγραφε ότι οι Έλληνες είχαν ένα φοβερό εχθρό, το χειρότερο απ'
όλους τους εχθρούς και αιώνιο: τους Έλληνες!
«Aυτό θα τον φάει τον Έλληνα, ο Έλληνας του Έλληνα...»
Aκριβώς. Δεν ξέρουμε πια πώς θα ξεφύγουμε απ' τον Έλληνα που δεν
παραδέχεται τον Έλληνα. (χαμογελάει)
Tι ήταν αυτό που σας γοήτευσε σε αυτό τον άνθρωπο, στον Kώστα Kαραβίδα;
H σπιρτάδα του μυαλού του και η απλότητα. σπάνια χαρακτηριστικά.
H αρχιτεκτονική ήταν μια επιλογή σας;
Δεν ξέρω... Nομίζω ότι αυτή με επέλεξε κι όχι εγώ. Mε βρήκε στο δρόμο της
και με σκλάβωσε. (γελάει)

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

The Cube Brussels Electrolux PORTABLE RESTAURANT





more

RAFAEL MONEO

Elogio a la luz - Rafael Moneo from luizhit on Vimeo.

ALBERTO CAMPO BAEZA

Elogio a la luz - Alberto Campo Baeza from luizhit on Vimeo.

Why Design ?

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ LEYDEN HOLLAND, arch. 24H architecture

   

απο το plataformaarquitectonica


ενδιαφέρον αρχιτεκτονικό πείραμα απο τη φάση σχεδίασης εως το τελικό εποτέλεσμα 





Nieuw Leyden / 24H > architecture (2) © Boris Zeisser 24HNieuw Leyden / 24H > architecture (3) © Boris Zeisser 24H 
                                                    
Eντός του πολεοδομικού σχεδίου της Nieuw Leyden, το γραφείο  σχεδίασε δύο πράσινα σπίτια. Τα σπίτια ειναι μέρος ενος συγκροτήματος κατοικιών. Ολόκληρο το συγκρότημα κατοικιών-διαμερισμάτων. αποτελείται από 18 κατοικίες που σχεδιάστηκαν από διαφορετικούς αρχιτέκτονες. Δεν υπήρξε κανένας κανονισμός της Επιτροπής όσον αφορά την αισθητική, έτσι ώστε μελλοντικά οι ιδιοκτήτες να εχουν την ελευθερία να σχεδιάσουν τα σπίτια τους με τον δικό τους τρόπο , εφόσον ενταχθούν στο συγκρότημα κατοικιών. Η πυκνότητα της περιοχής είναι πολύ υψηλή και το πλάτος του δρόμου είναι ελάχιστο. Για να εχουν τα σπίτια φυσικό φωτισμό κατά τη διάρκεια της ημέρας, δημιούργησαν ενα αίθριο-εσωτερική αυλή . Το αίθριο ρέει μέσα στο σπίτι και η σκάλα είναι προσανατολισμένη έτσι ώστε το φως να μπαίνει μέσα στο σπίτι. Η εσωτερική αυλή-αίθριο είναι παρούσα σε όλα τα δωμάτια. Εάν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού επιθυμεί, το αίθριο μπορεί να είναι εντελώς διαφανές ώστε να επιτρέπει στο φως της ημέρας να μπαίνει στο σπίτι η και να κλείσει όταν είναι απαραίτητο.


more
http://www.24h-architecture.com/

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Galleria Centercity by UNStudio

απο το architect studio

Galleria Centercity in Cheonan is just completed by Ben van Berkel / UNStudio.

"The Galleria Cheonan responds to the current retail climate in Asia, where department stores also operate as social and semi-cultural meeting places. Because of this, the quality of the public spaces within the building was treated as an integral aspect of the design."

(Το  Galleria Cheonan αντιμετωπίζει το σημερινό πρόβλημα του κλίματος στην Ασία, όπου τα πολυκαταστήματα λειτουργούν και ως ημι-πολιτιστικά κέντρα. Για αυτόν τον λόγο, η ποιότητα των δημόσιων χώρων μέσα στο κτήριο αντιμετωπίζεται σαν ενα αναπόσπαστο στοιχείο του σχεδιασμού.
(απόδοση ΜΚ)

Ben van Berkel

Ben van Berkel, UNStudio 
Galleria Centercity
Cheonan, Korea

Η Τραγωδία στην Ιαπωνία και το μέλλον της πυρηνικής ενέργειας

απο το Blobal Green Usa Blog
Marina Voronova-Abrams
Japan-nuclear-plant_full_380.jpg
Washington, DC (16 Μάρτη του 2011) - Η εξελισσόμενη τραγωδία στην Ιαπωνία είναι συγκλονιστική, γιατί ξαναθυμηθήκαμε τη δύναμη της Μητέρας Φύσης και τον απρόβλεπτο χαρακτήρα απο τους κινδύνους της τεχνολογίας. Δεδομένου ότι στην Ιαπωνία εκτιμάται ο πλήρης αντίκτυπος των σεισμών και των τσουνάμι  και η κατάσταση στους πυρηνικούς σταθμούς στη Φουκουσίμα και Daiichi, κατά μήκος της βορειοανατολικής ακτής , γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη, είναι σημαντικό να σταματήσουμε και να εξετάσουμε τη σχέση μας με τον πλανήτη.
Η εξελισσόμενη καταστροφή που συμβαίνει στις εγκαταστάσεις στη Φουκουσίμα, εγείρει επίσης σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την εξάρτησή μας από την πυρηνική ενέργεια και τη θέση της ως μια καθαρή και ασφαλή πηγή ενέργειας.
Ο Δρ Πολ Γουόκερ, διευθυντής του Προγράμματος της Ασφάλειας και Βιώσιμης Ανάπτυξης  στο Global Green USA, μίλησε χθες σε ολόκληρη τη χώρα για την κατάσταση στην Ιαπωνία. Σε πολλές συνεντεύξεις σε ραδιοσταθμούς, τόνισε τους πολλαπλούς κινδύνους της στήριξης της πυρηνικής ενέργειας. Επικαλούμενος το ατύχημα του Τσερνομπίλ το 1986, ο Δρ Walker δήλωσε η πλήρης έκταση των ζημιών που προκλήθηκαν από τους πυρηνικούς αντιδραστήρες στην Ιαπωνία θα είναι γνωστή θα είναι γνωστή πολλά χρόνια μετά. Οι Ιάπωνες θα πρέπει να ασχοληθούν με τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές, και οικονομικες επιπτώσεις του σεισμού και του τσουνάμι, αλλά και την ακτινοβολία που εκπέμπει η κατάρρευση των αντιδραστήρων της Φουκουσίμα για τα επόμενα χρόνια. Επίσης, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τον μακροπρόθεσμο και δαπανηρό καθαρισμό που απαιτείται στις εγκαταστάσεις του πυρηνικού  σταθμού.