απο ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Ασεμπίγιο, πες αλεύρι...
Ο Καταλανός αρχιτέκτονας Χοσέ Ασεμπίγιο και οι θαυμαστές του στο Μέγαρο Μαξίμου πρέπει να πέσουν με τα μούτρα στη μελέτη, αφού οι Έλληνες αρχιτέκτονες απάντησαν στα περισπούδαστα σχέδια για «καταριανό» τσιμέντο στο Ελληνικό με μια ολοκληρωμένη μελέτη 308 σελίδων, που κλείνει στόματα και ελπίζουμε και τις ορέξεις για αρπαχτήστον χώρο που όλες οι κυβερνήσεις εδώ και χρόνια μας «απειλούσαν» ότι θα γίνει Μητροπολιτικό Πάρκο.
Το ερευνητικό πρόγραμμα που έγινε από το ΕΜΠ και την ΤΕΔΚΝΑ για λογαριασμό των δήμων Αλίμου, Αργυρούπολης, Γλυφάδας και Ελληνικού, τεκμηριώνει με επιστημονικά κριτήρια ότι ο χώρος των 5.500 στρεμμάτων του πρώην αεροδρομίου είναι αναγκαίο, εφικτό και φθηνό να γίνει Μητροπολιτικό Πάρκο.
Παρκάκια και αλσύλλια
Το ελληνικό επιστημονικό δυναμικό, που βλέπει τους «σωτήρες» από την αλλοδαπή να σουλατσάρουν στη χώρα, διαλύει με τεκμηριωμένα στοιχεία όλους τους μύθους για την έλλειψη κονδυλίων και τις θεωρίες περί «δίαιτας» και «βελονισμού» της Αθήνας. Παράλληλα, η έρευνα της ομάδας του ΕΜΠ υποδεικνύει και στρατηγική με βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες φάσεις για τη δημιουργία ενός Μητροπολιτικού Πάρκου πρασίνου, άθλησης και πολιτισμού.
Τον τελευταίο καιρό διάφοροι καλοθελητές υποστηρίζουν διάφορα ευφάνταστα, όπως ότι η Αττική και ειδικότερα τα νότια προάστια σφύζουν από πράσινο και ότι η ορθή πολιτική άποψη είναι αντί ενός Μητροπολιτικού Πάρκου να δημιουργηθούν πολλά μικρά αλσύλλια στις υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας.
Οι ερευνητές του ΕΜΠ διαφωνούν και υπογραμμίζουν ότι δεν υπάρχει η πολυτέλεια να πούμε «όχι» σε έναν χώρο πρασίνου τη στιγμή που στην Αθήνα αντιστοιχούν 2-2,5 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου ανά κάτοικο και μάλιστα σε μια πόλη που στο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων σπατάλησε 1,23 τ.μ. ανά κάτοικο. Όσον αφορά τις θεωρίες περί μικρών πάρκων και «βελονισμού», στη μελέτη επισημαίνεται ότι «γνωρίζουν πολύ καλά και οι κυβερνώντες και οι πολεοδόμοι ότι ο ρόλος του Μητροπολιτικού – και γι’ αυτό λέγεται μητροπολιτικό – Πάρκου είναι άλλος από αυτόν του τοπικού ή του μικρού συνοικιακού πάρκου.
Αυτός ο τύπος τοπικών πάρκων που μπορεί ακόμα να δημιουργηθεί στις ελάχιστες διαθέσιμες εκτάσεις των υποβαθμισμένων συνοικιών είναι αναγκαίος σε συνδυασμό με Μητροπολιτικά Πάρκα, όχι αντί αυτών».
Όπως επισημαίνουν οι μελετητές του ΕΜΠ, το κόστος κατασκευής του πάρκου προϋπολογίστηκε έως και 16φορές ακριβότερα από τα αντίστοιχα έργα αναπλάσεων πρώην αεροδρομίων ή κατασκευής αντίστοιχων πάρκων στον ευρωπαϊκό χώρο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη μελέτη που προκήρυξε την περίοδο 2003-2007 το τότε ΥΠΕΧΩ-ΔΕ για την αστική ανάπλαση της περιοχής, μελέτη που προέβλεπε τη δημιουργία εντός του πάρκου μιας μικρής πόλης με επιφάνειες κτιρίων οι οποίες κυμαίνονταν από τα 1.300.000 τ.μ. έως τα 1.450.000 τ.μ., οι Γάλλοι μελετητές εκτιμούσαν το κόστος κατασκευής στα 250 - 300 εκατ. ευρώ, ενώ η τελική εκτίμηση του ΥΠΕΧΩΔΕ το ανέβασε στα 700 εκατ. ευρώ.
Το μεγάλο φαγοπότι
Στα συμπεράσματά τους οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι η υπερβολική εκτίμηση του κόστους αποτελεί θέση και όχι πραγματικότητα, θέση η οποία μάλιστα δεν προέκυψε τυχαία, αλλά πλασαρίστηκε συστηματικά,ώστε τελικά να αιτιολογηθούν τα σχέδια παραχώρησης της έκτασης, του έργου ή και της μετέπειτα εκμετάλλευσης στον ιδιωτικό τομέα.
Στη μελέτη του ΕΜΠ υπογραμμίζεται ότι τα τελευταία 7 χρόνια δεν υπήρχε χρηστή διαχείριση και συνέπεια πληρωμών από τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται μέσα στο Ελληνικό κατά παράβαση των συμβάσεων που είχαν υπογράψει.
«Αν εισπράττονταν κανονικά τα μισθώματα, στα 5 έτη τα έσοδα του πάρκου θα ανέρχονταν σε 91,8 εκατ. ευρώ, στα 10 έτη σε 183,6 εκατ. και στα 15 έτη σε 275,5 εκατ. ευρώ. Εκτιμάται ότι με 275 εκατομμύρια ευρώ θα μπορούσαν να κατασκευαστούν 2-3 πάρκα του μεγέθους του Ελληνικού».
Σύμφωνα με την καταγραφή που έχει γίνει αλλά και από στοιχεία που έχουν κατατεθεί και στη Βουλή, προκύπτει ότι «οι επιχειρηματίες οι οποίοι έχουν κυρίως μακροχρόνιες συμβάσεις διέκοψαν τις πληρωμές προς το ελληνικό Δημόσιο μετά το 2008. Έτσι οι δύο κρατικές εταιρείες που διαχειρίζονται τον χώρο δεν εισπράττουν τα πιστοποιημένα χρέη που δικαιούνται σύμφωνα με τις υπογεγραμμένες συμβάσεις».
Τι μπορεί να γίνει άμεσα...
Σύμφωνα με τους ερευνητές του ΕΜΠ, για να γίνει το Ελληνικό πάρκο υψηλού πρασίνου, άθλησης και πολιτισμού προς όφελος των κατοίκων του Λεκανοπεδίου και της Αττικής, θα πρέπει άμεσα να εγκαταλειφθούν τα σχέδια για δόμηση νέων πολεοδομικών ενοτήτων, για πώληση τμημάτων ή του συνόλου του χώρου και η ακύρωση των επίσης πολυδάπανων οδικών έργων στα σκέλη των λεωφόρων Ποσειδώνος και Αλίμου. Παράλληλα, μεταξύ άλλων, προτείνουν:
♦ Να αρθούν άμεσα οι εσωτερικές περιφράξεις και να απομακρυνθούν όλες οι λυόμενες κατασκευές που χρησιμοποιούνται ως εκθεσιακοί χώροι στον προαύλιο χώρο του αεροδρομίου, ώστε αφενός μεν να αποφευχθεί ο περαιτέρω κατακερματισμός του χώρου και αφετέρου να αναστραφεί η εικόνα υποβάθμισης.
♦ Να εφαρμοστεί άμεσα στην παράκτια ζώνη η υπάρχουσα νομοθεσία για τη λειτουργία των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, με παράλληλη ανάκληση διοικητικών αποφάσεων «εξαιρέσεων» οι οποίες έχουν εκδοθεί από το πρώην υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ.
♦ Να αποδοθεί άμεσα σε δημόσια χρήση ως πάρκο το 56% του χώρου.
♦ Να αξιοποιηθούν σταδιακά 241 από τα 480 υφιστάμενα κτίρια με αποκλειστική διάθεση των εσόδων στο πάρκο, μέσα από ήπιες χρήσεις.
♦ Να δημιουργηθεί ένας μεγάλος ανοιχτός αθλητικός πόλος μητροπολιτικής εμβέλειας.
♦ Να δημιουργηθεί κέντρο πολιτισμού.
♦ Να δημιουργηθεί τοπικό κέντρο με κοινωνικού χαρακτήρα χρήσεις.
