H προστασία των μνημείων σε Φιλοπάππου και Ακαδημία Πλάτωνος συγκρούεται με την εκρηκτική ανάγκη για ελεύθερους χώρους
Του Δημητρη Ρηγοπουλου- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Ούτε αμιγείς αρχαιολογικοί χώροι ούτε μόνο αστικά πάρκα. Μέσα στις πόλεις, σχεδόν σε κάθε ελληνική πόλη, επιβιώνουν τα πιο παράδοξα (και τα πιο γοητευτικά, τις περισσότερες φορές) αστικά «μεταίχμια»: κάποιο αρχαιολογικό λείψανο καταμεσής ενός άλσους, ένα μικρό ταφικό μνημείο το οποίο η συλλογική συνείδηση της τοπικής κοινωνίας το περνά από γενιά σε γενιά σαν «τ' αρχαία» ή κάτι σαν οικόπεδο με μια αιώνια χορταριασμένη ανασκαφή στο τέλος του επόμενου δρόμου.
Στην Αθήνα πέφτεις διαρκώς πάνω σε αρχαιότητες. Στον Εθνικό Κήπο, στο Ζάππειο, σε λόμπι ξενοδοχείων. Η διαφορά με άλλες πόλεις είναι ότι μεγάλοι ελεύθεροι χώροι της πόλης, όπως οι λόφοι Φιλοπάππου (Μουσών), Νυμφών και Πνύκας στην καρδιά της πρωτεύουσας ή η Ακαδημία Πλάτωνος διατηρούν μια διπλή ταυτότητα (και πάρκο και αρχαιολογικός χώρος) που μέχρι σήμερα δεν δημιουργούσε προβλήματα.
more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
άφησε το σχόλιο σου