Η αρχιτεκτονική είναι συνδεδεμένη με τη ζωή μ' έναν ομφάλιο λώρο που της μεταφέρει όλη την ουσία για να υπάρξει

του Ταση Παπαιωάννου - απο το GREEK ARCHITECTS

Ακολουθεί τη ζωή και την εκφράζει. Σε όλες τις ιστορικές περιόδους, η αρχιτεκτονική ήταν εκείνη ανάμεσα στις τέχνες που αποτύπωνε ακριβέστερα την πραγματικότητα και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων.

Στις μέρες μας, ο πειρασμός της απληστίας και του άκρατου καταναλωτισμού δεν άφησε ανέγγιχτη ούτε την αρχιτεκτονική. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να μείνει αλώβητη, αφού οι νόμοι της ζωής την καθορίζουν; Η ματαιοδοξία πως τάχατες θα υπερνικήσουμε το εφήμερο και τον χρόνο που μας στοιχειώνει, στοχεύοντας στην ποσότητα και στο κραυγαλέο, μας οδήγησε αναπόφευκτα σε άσχημα και υπερβολικά κτήρια. Η ποιότητα όμως πάντοτε μας διαφεύγει, σιωπηλή, και τις περισσότερες φορές κρύβεται στη σκιά των λαμπερών γεγονότων, ώσπου να την αναδείξει και να τη φέρει ξανά στο φως ο χρόνος. Ισως σε άλλες εποχές, ενός καλύτερου μέλλοντος.

Τις τελευταίες δεκαετίες στη σύγχρονη ελληνική πόλη το ιδιωτικό έχει κατακυριεύσει το δημόσιο. Τα σύγχρονα δημόσια κτήρια είναι ελάχιστα, χαμένα μέσα στο συνονθύλευμα των πανομοιότυπων πολυκατοικιών και των αστραφτερών γυάλινων εμπορικών κτηρίων. Τα ιδιόκτητα σπίτια μας αντιθέτως σκαρφαλώνουν με περισσή ευκολία σε κάθε βουνοκορφή, ξεχύνονται ακάθεκτα σε κάθε ερημική παραλία, φυτρώνουν σαν παράσιτα μέσα σε δάση καταστρέφοντας πανέμορφα τοπία. Χωρίς μέτρο! Ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός προδιαγράφει πόλεις ουδέτερες που δημιουργούνται μέσω μιας γραφειοκρατίας και όχι μιας φρέσκιας και στοχαστικής δημιουργίας. Υποχρεώνει την αρχιτεκτονική να περνάει μέσα από την προκρούστεια κλίνη των πολεοδομικών γραφείων και των απίθανων κανονιστικών διατάξεων που έχουν θεσπιστεί όχι για να τηρούνται, αλλά για να καταστρατηγούνται εν τέλει στην πράξη. Γιατί δεν είναι το θεσμικό πλαίσιο (που κάθε τόσο το αλλάζουμε καταπώς μας βολεύει), οι ημιυπαίθριοι, τα υπόγεια, τα αυθαίρετα, οι νομιμοποιήσεις ή «τακτοποιήσεις» που δημιουργούν το πρόβλημα. Είναι ο βίος μας που ξεχειλίζει από ματαιοδοξία και βαρβαρότητα! Που τίποτε δεν μοιάζει ικανό να μας ξυπνήσει από τον λήθαργο της απάθειας, της κομπορρημοσύνης, του υπέρμετρου εγώ, της «πάρτης» μας. Το θηρίο που πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι ο ίδιος ο εαυτός μας!

more