Οχι δεν ειναι αρχιτεκτονικό η περιβαλλοντικό το θέμα, ειναι ενα θέμα που μας αφορά ΟΛΟΥΣ !!!
απο το PROTAGON
06/03/2010
της Αρτεμης Καπούλα
Είδα και εγώ το video. Μην βιάζεστε. Όχι το γνωστό, αυτό που έχει δει σχεδόν όλη η Ελλάδα. Το άλλο video. Αυτό με τη φωτιά στη Σπάρτη όπου μία ομάδα νεαρών έκαψε το σπίτι μεταναστών από το Μπαγκλαντές. Αυτό το βίντεο είδα. Αυτό που θεώρησαν σκόπιμο να το ανεβάσουν και στο διαδίκτυο για να γίνουν διάσημοι για να μείνει στη ψηφιακή αιωνιότητα η πράξη τους, λες και το Youtube είναι κιβωτός για τις επόμενες γενιές. To Υοutube το αφαίρεσε, αλλά σίγουρα κάπου θα εμφανιστεί
Είδα ανήλικα παιδιά να πετούν μολότωφ να βάζουν φωτιά σε στρώματα, να γελούν μπροστά στην κάμερα την ώρα που πανικόβλητοι άνθρωποι έτρεχαν να σωθούν από την φωτιά, να σώσουν τις ζωές τους. Να γελούν και να τσιρίζουν σαν σειρήνες που θέλουν να μας προειδοποιήσουν για κάτι. Άνθρωποι που έφθασαν στην πατρίδα μας ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή, που γλίτωσαν από δουλεμπόρους, πάλεψαν με την θάλασσα, κατόρθωσαν να φέρουν την ζωή τους μέχρι εδώ και προσπαθούν κάθε μέρα για το μεροκάματο, να τρέχουν σαν τα ποντίκια να γλιτώσουν από μια ομάδα ανηλίκων που ζητούσαν την ζωή τους ως αντάλλαγμα για την είσοδο στη χώρα μας.
Δυστυχώς για όλους μας δεν είναι το μόνο περιστατικό. Πριν από μερικές μέρες νεαρά άτομα επιτέθηκαν στα Χανιά σε καθηγήτρια που τόλμησε να διδάξει σε παιδιά οικονομικών μεταναστών. Χάραξαν αγκυλωτούς σταυρούς στο χέρι της. Το αστέρι του Δαυίδ είναι προφανώς πιο δύσκολο στην χάραξη.
Τα φαινόμενα τρομοκρατικής και ρατσιστικής συμπεριφοράς αυξάνονται μέρα με την μέρα στην χώρα μας. Περνάνε στα «μικρά» δεκάδες ειδήσεις για ανθρώπους που δέχονται επιθέσεις, καταλήγουν στα νοσοκομεία ή στα νεκροτομεία δεχόμενοι την απαράμιλλη φιλοξενία και ανθρωπιά μας σε όλη την Ελλάδα. Ειδήσεις που εύκολα ξεχνιούνται αν κατορθώσουν καν να φτάσουν ως εμάς. Ποιος θυμάται τον Nicola Toddi; Τον αθώο υδραυλικό που έπεσε θύμα της ανικανότητας της νέας αστυνομίας του κυρίου Χρυσοχοϊδη; Ποιος ασχολείται πλέον μαζί του, ποιος πλήρωσε για τον θάνατο του; Πως μαθαίνουμε τα παιδιά μας να σέβονται την ανθρώπινη ζωή, όταν ενώ οι ίδιες οι αρχές παρανομούν, μένουν ατιμώρητες και εμείς αδιαφορούμε; Γιατί να μην θεωρήσουν οι νεαροί στα Χανιά ότι είναι κακό μια δασκάλα να μαθαίνει γράμματα στα παιδιά όταν πριν από λίγο καιρό διευθυντής σχολείου κατηγόρησε και έσυρε στα δικαστήρια για τον ίδιο λόγο την κυρία Πρωτονοταρίου;
Φταίνε τα παιδιά; Όχι. Γιατί εμείς οπλίζουμε τα χέρια τους με ξυράφια και μολότωφ. Εμείς σκουριάζουμε τα μυαλά τους. Εμείς που αδιαφορούμε για το τι γίνεται γύρω μας αν δεν αφορά τον μικρόκοσμο μας. Εμείς που μεγαλώνουμε παιδιά μέσα στο φόβο και στην ανασφάλεια. Που επιτρέπουμε στον φασισμό να μπαίνει στην ζωή μας, να κάνει κατάληψη στα όνειρα των παιδιών μας και τον θυμόμαστε και τον αποδοκιμάζουμε μόνο όταν βλέπουμε υψωμένα βλάσφημα δάχτυλα. Αλήθεια, ο Ξένιος Ζευς έχει χέρια; Και τι ακριβώς δείχνει στους ανθρώπους που είναι ξένοι εδώ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
άφησε το σχόλιο σου