Σύμφωνα με την UNESCO, Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς είναι τα έργα των ανθρώπων και της φύσης που αξίζουν να τα διατηρήσουμε. Είναι τα μνημεία (αντικείμενα, χώροι, τοποθεσίες αρχαιολογικής και ιστορικής σημασίας) αλλά και οι τεχνοτροπίες που κληρονόμησε η ανθρωπότητα από τους πολιτισμούς που έζησαν ή ζουν ακόμα. Είναι οι παραδόσεις και τα έθιμα κάθε λαού. Είναι και τα μοναδικής ομορφιάς δημιουργήματα της ίδιας της φύσης που αξίζει να μην επιτρέψουμε να καταστραφούν.
Από το 1972 η UNESCO ενθαρρύνει παγκοσμίως τον εντοπισμό, την προστασία και τη διατήρηση της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία για όλη την ανθρωπότητα. Η υλοποίηση των παραπάνω γίνεται μέσω της διεθνούς Συνθήκης για την Προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς. Ανάμεσα σε άλλα, σημαντικά στοιχεία της Συνθήκης, είναι η σύνδεση σε ενιαίο έγγραφο των εννοιών της συντήρησης του φυσικού περιβάλλοντος και της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, η αναγνώριση αλληλεξάρτησης ανθρώπου και φύσης και ο ορισμός του είδους των φυσικών και πολιτιστικών μνημείων, για τα οποία μπορούν να τεθούν υποψηφιότητες εγγραφής, στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Κάθε χρονιά, η 18η Απριλίου είναι αφιερωμένη και σε ένα διαφορετικό θέμα. Ο φετινός εορτασμός είναι αφιερωμένος στα θρησκευτικά μνημεία και τους ιερούς τόπους.
Η Ελλάδα υπέγραψε τη διεθνή συνθήκη το 1981 και η πρώτη ελληνική εγγραφή στην Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά της UNESCO έγινε το 1986 με την ένταξη του Επικούρειου Απόλλωνα. Από τότε ακολούθησαν 16 ακόμη εγγραφές (με 21 τοποθεσίες) με τελευταία Παλιάς Πόλης της Κέρκυρας (με τα δύο φρούριά της παλαιό και νέο).
Για να εγγραφεί ένα ελληνικό μνημείο στην Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά της UNESCO στην ευθύνη έχει κατ΄αρχήν το υπουργείο Πολιτισμού. Συντάσσεται ένας κατάλογος εγγραφής των μνημείων για τα οποία υπάρχει υποψηφιότητα και στη συνέχεια υποβάλλεται στην UNESCO ολοκληρωμένος ο φάκελος κάθε μνημείου. Με τη σειρά της η UNESCO συντάσσει έκθεση για κάθε μνημείο, την οποία εξετάζει επιτροπή 21 μελών από αντίστοιχες χώρες. Οι συναντήσεις της επιτροπής γίνονται σε διαφορετικά σημεία του κόσμου, προκειμένου να γίνει η επιλογή. Είναι θέμα καθαρής πολιτικής της UNESCO να στηρίζεται στους εκπροσώπους των χωρών.
Kατάλογος με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ στην Ελλάδα
* Ναός του Επικούριου Απόλλωνα (1986)
* Αρχαιολογικός τόπος των Δελφών (1987)
* Ακρόπολη (1987)
* Άγιο Όρος (1988)
* Αρχαιολογικός χώρος Επιδαύρου (1988)
* Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης (1988)
* Μετέωρα (1988)
* Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου (1988)
* Αρχαία Ολυμπία (1989)
* Μυστράς (1989)
* Μονή Δαφνίου, Μονή Οσίου Λουκά και Νέα Μονή Χίου (1990)
* Δήλος (1990)
* Πυθαγόρειον και Ηραίον Σάμου (1992)
* Αρχαιολογικός τόπος της Βεργίνας (1996)
* Ιστορικό κέντρο (Χώρα), Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Σπήλαιο Αποκάλυψης στη νήσο Πάτμο (1999)
* Αρχαιολογικοί τόποι των Μυκηνών και της Τίρυνθας (1999)
* Η Παλαιά Πόλη της Κέρκυρας (2007)
Πηγή: Το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
άφησε το σχόλιο σου