Ο βαθύς ύπνος της αστικής Αθήνας

 απο τη LIFO

Kαι η νέα όψη του Πεδίου του Άρεως.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ

Περπατάω σε δρόμους με ονόματα όπως Αναπήρων Πολέμου, Σουηδίας και Ραβινέ, στην πιο ωραία Αθήνα που υπάρχει / όλα είναι όπως πρέπει να είναι / τα δέντρα έχουν πετάξει εκτυφλωτικές πρασινάδες, οι πολυκατοικίες μοιάζουν να είναι εκεί από πάντα και όσα παλιά σπίτια επιβίωσαν μέχρι σήμερα μας χαρίζουν όσο παρελθόν μπορούμε να αντέξουμε / η αστική Αθήνα κατάντησε ένα παραμελημένο μέγεθος, καθώς όλα τα φώτα έπεσαν στις υποβαθμισμένες γειτονιές του κέντρου που ξεπετάχτηκαν με ορμή και διεκδίκησαν (και πήραν) όλη την προσοχή / είναι ότι επενδύθηκαν πάνω τους πολλές ελπίδες και ο κόσμος, εμείς δηλαδή, τις ανακαλύπταμε με την έξαψη του νεοφώτιστου / ο Νίκος λέει ότι η αστική Αθήνα είναι πια σαν να μην υπάρχει επειδή μιλάμε για τεράστιες περιοχές κατοικίας όπου στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει τίποτα / παρά μόνο ύπνος / για την ακρίβεια, δεν μπορεί να συμβεί κάτι καινούργιο γιατί δεν υπάρχει διαθέσιμος χώρος και κανείς δεν σκέφτεται να κάνει κάτι στο Παγκράτι ή στην Κυψέλη / δεν ξέρω / το βράδυ της Ανάστασης, την ώρα που χιλιάδες αναψοκοκκινισμένοι Αθηναίοι θυμόμαστε ότι η Πλάκα υπάρχει ακόμα, δεν απέφυγα παρόμοιες σκέψεις / γιατί η Πλάκα, κάποτε το πιο αθηναϊκό μέρος στον πλανήτη, μοιάζει σήμερα εξορισμένη σε έναν άλλο πλανήτη χωρίς επαφή με τη ζωή της πόλης; / μήπως αυτή είναι η μοίρα των περιοχών που ποντάρουν στη μόνιμη κατοικία χωρίς εκείνες τις μικρές, έστω, εστίες κοινωνικότητας και πραγματικής ζωής που κάνουν τις πόλεις το πιο υπέροχο μέρος στον κόσμο; / αλλά δεν θα κάτσω να σκάσω / σήμερα σας έχω μόνο καλά νέα, κλασική αντίδραση σε περιόδους κρίσης / μαθαίνω, ας πούμε, ότι τα έργα στο Πεδίον του Άρεως έχουν ανεβάσει πολύ υψηλούς ρυθμούς / ότι θα τελείωναν τον Μάρτιο δεν το πίστεψε κανείς / επομένως, κάνουμε τον σταυρό μας για το καλοκαίρι / στο νούμερο 5 της Σταδίου χαζεύω μια κλασικά αδιάφορη οικοδομή των αθηναϊκών seventies που φαίνεται, όμως, ότι έπεσε σε μερακλήδες ιδιοκτήτες / το καθάρισαν με Dettol (χιούμορ, οk;), κατέβασαν τα απαίσια κλιματιστικά κι αυτό το άχαρο κτίριο γραφείων του '70 δείχνει σήμερα ένα μικρό μοντέρνο κομψοτέχνημα σαν να πετάχτηκε από κάποιον όμορφο δρόμο του Βερολίνου / η Μπιρμπίλη ζήτησε από τις υπηρεσίες του υπουργείου Περιβάλλοντος να ξεθάψουν τις προ-ολυμπιακές μελέτες αναβάθμισης τεσσάρων μεγάλων αθηναϊκών δρόμων, Ακαδημίας, Πανεπιστημίου, Αλεξάνδρας, Πατησίων / προτεραιότητα η Ακαδημίας και η διαμόρφωση του χώρου πίσω από την Αθηναϊκή Τριλογία, εκεί που βρίσκονται σήμερα οι αφετηρίες των λεωφορείων / σήμερα είναι περισσότερο εφικτή από ποτέ η μετακίνησή τους και δεν αποκλείεται πολύ σύντομα να έχουμε νέα / μ' αυτά και μ' αυτά δεν θα ακούγεται τόσο εξωφρενικά κωμικό αυτό που έγραψε ένας ξένος τουρίστας μας σε μπλογκ / ότι δηλαδή η Αθήνα του θύμισε κάτι από Παρίσι χωρίς όμως την επιτήδευση της Πόλης του Φωτός / το άλλο με τον Τοτό σας το είπα; / και λίγη μικροπολιτική για το τέλος / να ετοιμαζόμαστε για δύο υποψηφίους της Κεντροδεξιάς στην Αθήνα στις δημοτικές του Οκτωβρίου / Κακλαμάνης ο ένας και Σπηλιωτόπουλος από την άλλη;