Έγινε πολύ της μόδας τελευταία να παρουσιάζονται συνεχώς σχέδια για μεγάλες αναπτύξεις ιδιαίτερα μέσα στις πόλεις. Αυτό βέβαια γίνεται μετά τις μαρίνες με επαύλεις, τα γκολφ με επαύλεις και τους αυτοκινητόδρομους στα βουνά μας. Αυτού του είδους η ανάπτυξη όμως δεν είναι πρόοδος αφού θα μεγεθύνει άλλα προβλήματα. Γι αυτό και πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί. Το έχουμε δει στην περίπτωση του Mall στη Λευκωσία όπου μάλιστα με ασυνήθιστα μεγάλη σπουδή το Δημόσιο ήταν έτοιμο να κατασκευάσει αερογέφυρα με δημόσια λεφτά για να μειωθεί το κυκλοφοριακό, ένα πρόβλημα που οι διάφορες εγκρίσεις μας δημιούργησαν. Εντός των πόλεων, το κυκλοφοριακό είναι το πρώτο ίσως πρόβλημα που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τέτοιες αποφάσεις. Και δεν είναι μόνο το θέμα των χώρων στάθμευσης της ιδίας της ανάπτυξης αλλά τα προβλήματα από ταδιερχόμενα αυτοκίνητα και φυσικά η επίδραση στις γύρω περιοχές. Έχουμε δει πολλές περιπτώσεις όπου συνήθως Δήμοι δίνουν άδειες ανάπτυξης και μετατροπές π.χ. σε κέντρα διασκέδασης που η λειτουργία τους δημιουργεί φοβερά προβλήματα σε περίοικους όπου μετά, κανείς δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματά τους. Ακόμη ένα πρόβλημα που πρόσφατα προβάλλεται έντονα, είναι αυτό με το ύψος στα νέα κτήρια και τις πολεοδομικές αλλαγές. Η πολεοδομικές ρυθμίσεις αποτελούν μαζί με το νερό, το ηλεκτρονικό φάσμα, τα ορυκτά, τη θάλασσα όπως και τόσα άλλα εθνικό πλούτο που ανήκει σε όλους και τον οποίο θα πρέπει να διαχειριζόμαστε με ιδιαίτερη προσοχή. Για να μπορεί ο οποιοσδήποτε να εκμεταλλευτεί επομένως τον εθνικό αυτό πλούτο θα πρέπει να έχει απτό κέρδος το δημόσιο. Για παράδειγμα θα μπορούσαμε να ανταλλάξουμε τους επιπλέον ορόφους που αιτούνται οι εταιρείες ανάπτυξης με μέρος της πρόσοψης του τεμαχίου για να διαπλατυνθεί ο δρόμος ή ακόμη και με παραχώρηση χώρου πρασίνου για το κοινό όφελος. Τα ψηλά κτήρια έχουν ορισμένα πλεονεκτήματα γιατί κρατούν μεγάλες μάζες ανθρώπων σε λίγο χώρο και έτσι περιορίζεται η εισβολή στη φύση. Επίσης τα διάφορα δίκτυα όπως υδροδότησης, ηλεκτροδότησης και αποχετευτικά δεν επεκτείνονται σε μεγάλες αποστάσεις και μπορούν να συντηρηθούν εύκολα. Παράλληλα είναι πιο εύκολο να προσφέρουν εξυπηρέτηση οι δημόσιες μεταφορές. Χωρίς αυτές δεν πρέπει με κανένα τρόπο να επιτρέπεται η αύξηση ορόφων έστω και με ανταλλάγματα, μέχρις ότου έχουμε ικανοποιητικές δημόσιες μεταφορές με ευρεία χρήση και μειωμένους αριθμούς αυτοκινήτων στους δρόμους. Τα ψηλά κτήρια παρουσιάζουν όμως και σοβαρά προβλήματα όσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης των ενοίκων και την ποιότητα ζωής τους. Φυσικά τα ψηλά κτήρια κατά μήκος των παράλιων περιοχών θα πρέπει να απαγορεύονται εντελώς όσο εντυπωσιακά και να είναι, γιατί έτσι θα κάνουμε ακόμη χειρότερο το τσιμεντένιο τείχος με το οποίο έχουμε σφραγίσει τα παράλια μας παρέχοντας θέα στη θάλασσα μόνο σε ορισμένους προνομιούχους και στερώντας την από τους υπόλοιπους, ένα εθνικό πλούτο που όλοι δικαιούνται να απολαμβάνουν. Εκτός από τα πιο πάνω έχουμε επιπλέον και τις παρεμβάσεις και σχέδια ανάπτυξης που βάζουν σε κίνδυνο αρχαιότητες,την πολιτιστική μας κληρονομιά και το φυσικό περιβάλλον με υποσχέσεις για εντυπωσιακές ή και κερδοφόρες αναπτύξειςκαι τέτοια παραδείγματα έχουμε δυστυχώς πάρα πολλά. Χρειάζεται επειγόντως να εξεταστεί με μεγάλη προσοχή ο ολικός πολεοδομικός σχεδιασμός μιας πόλης, οι σταθμοί λεωφορείων και οι δημόσιες μεταφορές πρέπει να είναι ήδη ανεπτυγμένες και να έχουν καθοριστεί κανόνες αισθητικής για τις πόλεις μας, προτού δημιουργηθούν τετελεσμένα με ορισμένες προνομιούχες αναπτύξεις και ψηλά κτήρια. Να υπενθυμίσω ότι παλιότερα δίναμε άδειες και χαλαρώσεις "λόγω εθνικού συμφέροντος", έκτοτε εφαρμόζεται η δικαιολογία ότι χωρίς επιπλέον χαλαρώσεις δεν μπορούν να γίνουν "ειδικές αναπτύξεις", τώρα έχουμε και την επιπλέον δικαιολογία των προβλημάτων της οικονομίας. |
Χαράλαμπος Θεοπέμπτου Επίτροπος Περιβάλλοντος |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
άφησε το σχόλιο σου