Της Βάλιας Μπαζού
Πριν από μερικούς μήνες το «Πράσινο Ποντίκι» ζήτησε από τον Γιάννη Μπουτάρη και τον Αλέξανδρο Τομπάζη να απαντήσουν σε μια υπόθεση εργασίας… «εάν είχαν τη δυνατότητα, ποιο κτήριο θα γκρέμιζαν στην πόλη τους». Σήμερα και οι δυο έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν πράξη. Ίδωμεν…
Για να μην ξεχνιόμαστε, τα γραπτά μένουν! Και το «Πράσινο Ποντίκι» είναι ιδιαίτερα υπερήφανο – καμαρώνει σαν το παγώνι – που στις σελίδες του φιλοξένησε σε ανύποπτο πολιτικά, και κυρίως εκλογικά, χρόνο τις απόψεις του νέου δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη και του νέου δημοτικού συμβούλου της Αθήνας – με τον συνδυασμό Καμίνη – Αλέξανδρου Τομπάζη για το ποια κτήρια θα γκρέμιζαν στις πόλεις τους, εάν τους δινόταν ποτέ αυτή η δυνατότητα.
Και οι δυο ανταποκρίθηκαν αμέσως και με μεγάλη θέρμη στο αφιέρωμά μας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με τίτλο «Γκρέμισέ τα», απαντώντας στο ερώτημά μας, όχι θεωρητικά και πολιτικάντικα, αλλά πολύ συγκεκριμένα. Με ονόματα κτηρίων ο Γιάννης Μπουτάρης. Με σχέδιο – για τις ανάγκες του δημοσιεύματος – ο Αλέξανδρος Τομπάζης.
Οι απαντήσεις και των δυο επιβεβαίωναν απόλυτα την αίσθηση που και οι δυο εκπέμπουν στους πολίτες. Ότι έχουν ψαγμένη άποψη για την πόλη τους, ότι είναι άνθρωποι που τους αρέσει η ρήξη, ότι έχουν συνειδητοποιήσει πλήρως το απόλυτο αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη και έχουν εναλλακτική πρόταση.
Δέκα μήνες μετά το δημοσίευμα, ο Γιάννης Μπουτάρης είναι ο νέος δήμαρχος Θεσσαλονίκης και, έντεκα μήνες μετά το δημοσίευμα, ο Αλέξανδρος Τομπάζης, δημοτικός σύμβουλος του συνδυασμού που αναλαμβάνει τα ηνία της Αθήνας.
Και αυτό σημαίνει ότι τώρα τους δίνεται η δυνατότητα να γκρεμίσουν και να δημιουργήσουν. Αυτό σημαίνει ότι τώρα έχουν τα μέσα, τη συμπαράσταση των πολιτών και την πολιτική νομιμοποίηση για να κάνουν πράξη την υπόθεση εργασίας που τους είχε θέσει πριν από μήνες το «Πράσινο Ποντίκι».
Ειλικρινά ελπίζουμε να επιλέξουν το scripta manent (τα γραπτά μένουν) από το verba volant (τα λόγια πετούν).
Παραθέτουμε αυτούσιες τις απαντήσεις που μας έδωσαν στο ερώτημα «εάν σας δινόταν η δυνατότητα, ποιο κτήριο θα κατεδαφίζατε στην πόλη σας».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ
Kατεδαφίζουμε όλα τα παλιά που μας θυμίζουν τη φτώχεια και την κακομοιριά των προηγούμενων περιόδων. Επιπλέον, η αντιπαροχή διαμόρφωσε μια στρεβλή αντίληψη εν τέλει για τη ζωή στην πόλη. Με τη λογική αυτήν, η απάντησή μου στην ερώτηση είναι διπλή.
1. Θα κατεδάφιζα μια ή δυο πολυκατοικίες σε κάθε τετράγωνο. Θα αξιοποιηθούν έτσι ως κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου ή «εσωτερικές» αυλές οι ακάλυπτοι πίσω χώροι κάθε πολυκατοικίας. Συγχρόνως, στο «άνοιγμα» που θα δημιουργηθεί από την κατεδάφιση θα έκανα μια υπερκατασκευή που θα λειτουργούσε αποκλειστικά ως χώρος parking για τους κατοίκους του τετραγώνου. Οι λεπτομέρειες συζητούνται.
2. Θα κατεδάφιζα το νέο Δημαρχείο, το Βελλίδειο και τα Δικαστήρια. Τα τρία αυτά κτήρια όχι μόνο δεν συμβάλλουν στην αισθητική της πόλης, όπως δηλαδή πρέπει να λειτουργούν τα δημόσια κτήρια, αλλά μας οδηγούν σε αντίθετους δρόμους κακογουστιάς και αδιαφορίας.
Πρέπει ν’ αποκτήσουμε αγάπη για τους χώρους και άρα την πόλη που ζούμε. Οι κατεδαφίσεις μ’ αυτό το σκεπτικό είναι καλό εργαλείο.
Γιάννης Μπουτάρης
Χημικός, οινολόγος, δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης
(Η απάντηση του Γιάννη Μπουτάρη φιλοξενήθηκε στο 5ο τεύχος του «Πράσινου Ποντικιού», που κυκλοφόρησε στις 4 Φεβρουαρίου 2010, με τίτλο «Γκρεμίζουν τη Θεσσαλονίκη»).
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΜΠΑΖΗΣ
Γκρέμισέ το! Kατά το «σήκωσέ το τό τιμημένο». Να ένα καινούργιο σλόγκαν, ίσως και όχι τόσο καινούργιο, ας είναι καλά εκείνος ο μεγάλος και θυμόσοφος ζωγράφος που είχε πει κάποτε κάτι που πλησιάζει στο: οι μεγάλοι ευεργέτες του μέλλοντος θα είναι αυτοί που θα δώσουν χρήματα για να γκρεμίσουν παρά για να κτίσουν.
Λοιπόν, μου ζητήθηκε να πω ποιο κτήριο της Αθήνας θα γκρέμιζα. Να το γκρεμίσω γιατί; Γιατί το βρίσκω άσχημο ή κάτι δεν μου πάει; Θα είχα ίσως πολλά να προτείνω, επειδή δεν πιστεύω ότι η Αθήνα είναι υπεράνω μιας τέτοιας θεώρησης. Αλλά να που θ’ αρχίσει η συζήτηση, γιατί τούτο κι όχι εκείνο, γιατί το δικό μου και όχι το δικό σου!
Θεωρώ ότι πιο ουσιαστικό από τα παραπάνω θα ήταν η κατεδάφιση να έχει ως στόχο ένα ευρύτερο κοινωνικό όφελος. Και έτσι, αρχίζοντας από την υπόθεση ότι τα χρήματα υπάρχουν ή ότι θα εξασφαλιστούν με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο (πράγμα βέβαια όχι και τόσο απλό ή σίγουρο) και ότι θα αποζημιώνονταν σωστά οι ιδιοκτήτες, επαναφέρω μια ιδέα που έχει διατυπωθεί και παλαιότερα από πολλούς, δηλαδή την πρόταση της ανάπλασης ολόκληρων οικοδομικών τετραγώνων, ιδιαίτερα στις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της πόλης. Αυτό προϋποθέτει την ενοποίηση των κατακερματισμένων ακάλυπτων χώρων, την κατεδάφιση κάποιων κτηρίων που τους περιβάλλουν και την ενοποίηση των απομονωμένων ακάλυπτων με τους περιβάλλοντες δρόμους, ώστε να δημιουργηθεί ένα δίκτυο χώρων αφιερωμένων στους πεζούς.
Τα σκίτσα που συνοδεύουν το κείμενο τούτο παρουσιάζουν μια τυχαία πυκνοκατοικημένη περιοχή της Αθήνας.
Αλέξανδρος Ν. Τομπάζης
Νοέμβριος 2009
(Η απάντηση του Αλέξανδρου Τομπάζη φιλοξενήθηκε στο 4ο τεύχος του «Πράσινου Ποντικιού», που κυκλοφόρησε στις 6 Ιανουαρίου 2010, με τίτλο «Γκρεμίζουν την Αθήνα».)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
άφησε το σχόλιο σου