Κοσμήματα από τη Joanna Peters

Τα κοσμήματα της Joanna Peters, με αναφορές στη Μεσόγειο, τη φύση και την ελληνική παράδοση στο κόσμημα, δημοσιεύονταο στο Delood Μπράβο Joanna, συγχαρητήρια για τη δουλειά σου !!!

http://www.delood.com/fashion/jewelry-joanna-peters http://www.joannapetersdesign.com/home

Birds design by Alexandra Tsoukala.mov

FRANK GEHRY movie

Στα προσφυγικά της Κοκκινιάς

απο το ATHENSVILLE

Οι άγνωστες περιοχές της πόλης, η κάψα της ανακάλυψης, το πρωτοείδωτο που ακόμα και σήμερα το αχανές λεκανοπεδιώτικο τηγάνι μπορεί και προσφέρει. Έτσι βρέθηκα στη Νίκαια, για πρώτη δυνατή φορά θα λεγα, πέρα από κάποιες φιλικές βίζιτες και μια παλιά επίσκεψη στο Μουσείο του Μπλόκου της Κοκκινιάς (εξαιρετικό) που μου άφησε μια συμπάθεια για την περιοχή.
Παρατηρώντας με πιο ώριμα μάτια στο σήμερα, συγκίνηση μου προκάλεσε κάτι που δύσκολα κάποιος της γενιάς μας προσέχει: τα στριμωγμένα στα πολύ στενά οικόπεδα σπιτάκια, το πως χωρίστηκε η γη σε μικρά κομματάκια γης για να φιλοξενήσει την καινούργια ζωή των προσφύγων του '22. Ένα μωσαικό από θραύσματα που απλώνεται απ' τις πλαγιές του όρους Αιγάλεω ως τα εργοστάσια των ισχνών μεροκαμάτων του Πειραιά. Χαμόσπιτα των τριων μέτρων, με ένα δωματιάκι που βάσταγε μια ολόκληρη οικογένεια, και τον αγώνα τους -κυριολεκτικά όμως-για επιβίωση. Και που αυτοί, και ο τόπος μας τα κατάφερε. Μεγάλη παρηγοριά αυτά τα μικρά σπιτάκια στο σημερινό κατάστρεμα, κάτι κρατάνε την ψυχή του παλιού Έλληνα που πάλευε πιο γενναία (ή στωικά) την σκληράδα της φτωχειας.

Και πέρα απ' τα σπιτάκια: η κοινωνικοποίηση! Τ' απογεύματα τα λάστιχα να δροσίζουν τα στενά, και όλοι να κάθονται έξω, άνθρωποι που γνωρίζονται στ' απέξω πια, μεσήλικες που γέρασαν μαζί, μια καθημερινότητα που οφειλή της είναι να πάρει την καρέκλα και να ζήσει μοιρολατρικά ένα ακόμα απόγευμα. Και τα παιδιά να παίζουν ελεύθερα, αδιανόητο σκηνικό για την Αθήνα.

Και στο φινάλε η μεγάλη έκπληξη: ανεβαίνοντας στα στενά πάνω απ' την Πέτρου Ράλλη ανακάλυψα ολόκληρα προσφυγικά τετράγωνα, ζωηρά και γεμάτα κόσμο, παππούδες που αρνούνται να εγκαταλείψουν και πολλούς μετανάστες πια, με ανέγγιχτη λαϊκή αρχιτεκτονική , ολόγυρα δίπατα σπίτια με χαγιάτια πολλά, -ανάμνηση της Μικρασίας-, και στο κέντρο καταπράσινες αυλές και εξωστρέφεια. Ένα μοντέλο αρχιτεκτονικής που μπορεί να παρέχει πολλά μαθήματα και ιδέες πιστεύω στους επαγγελματίες της.
Βέβαια, οκ, αυτά είδαν μάτια του τουρίστα, σαφώς και αντιλήφθηκα τη φτώχεια και τη στενότητα. Αλλά και πάλι, ένα ακόμα μάθημα κοινωνικού ζυμώματος, έτσι γύρισα όταν σκεφτόμουν μόνος στο ήσυχο ρετιρέ σπιτάκι μου.
Αλήθεια με πόσους μιλήσαμε σήμερα;

* Koκκινιά: το ιστορικό όνομα της περιοχής που περιλαμβάνει την Παλαιά Κοκκινιά, Νίκαια, Κορυδαλλό και χωρίστηκε διοικητικά (για εκλογικούς λόγους, πολύ κόκκινη) το 1941.

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΕΦΕΡΕ ΤΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ micro compact home 016 by richard horden

απο το dezeen



http://vimeo.com/44247581





κόστος 38.000,00 €
more
more_1

Louis Barragan ...δες τι είδα

Don't  ask me  about this  building or that  one,  don't look at
what I do. See what I saw.
Louis Barragan


http://www.international.icomos.org/quebec2008/cd/toindex/79_pdf/79-dgVG-13.pdf
http://2artichoke.blogspot.com/2011/01/casa-barragan-tacubaya-mexico-1948.html

Δημόσια διαβούλευση για την εξάπλωση του φωτισμού LED στην Ευρώπη

απο το Ερευνα και Καινιτομία  http://www.ekt.gr



 Δημόσια διαβούλευση σχετικά με το μέλλον του φωτισμού που βασίζεται στην τεχνολογία LED (διόδων φωτοεκπομπής) ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σύμφωνα με το Πράσινο Βιβλίο της ΕΕ, ο φωτισμός LED είναι μία από τις πιο αποδοτικές μορφές φωτισμού που εξοικονομεί ενέργεια και χρήματα έως 70%, σε σύγκριση με άλλες τεχνολογίες φωτισμού. Η ταχύτερη εξάπλωση της τεχνολογίας LED θα ενισχύσει την ευρωπαϊκή βιομηχανία φωτισμού και, έως το 2020, θα συμβάλει στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας για φωτισμό, κατά 20%. Η διαβούλευση θα διαρκέσει έως τις 29 Φεβρουαρίου και θα συγκεντρώσει σχόλια για την επίσπευση της εξάπλωσης της τεχνολογίας αυτής.

Τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο φωτισμός LED στην αγορά είναι η υψηλή τιμή, η οποία οφείλεται στην προηγμένη τεχνολογία, συγκριτικά με εναλλακτικές λύσεις, η έλλειψη εξοικείωσης των δυνητικών χρηστών και η απουσία κοινών προτύπων. Τα βασικά ερωτήματα της διαβούλευσης αφορούν δράσεις που μπορούν να συμβάλουν στη γρήγορη ανάπτυξη LED στην Ευρώπη, προϋποθέσεις για τη διάθεση ασφαλών και καλής ποιότητας προϊόντων στην ευρωπαϊκή αγορά, συνεργασίες του κλάδου του φωτισμού με αρχιτέκτονες, κατασκευαστές, εγκαταστάτες ηλεκτρολογικού υλικού, μελετητές φωτισμού, κ.λπ., καθώς και τη γενικότερη υποστήριξη της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας στον κλάδο του φωτισμού.

Η προώθηση της εξοικονόμησης ενέργειας με βάση τον φωτισμό LED αποτελεί βασικό στόχο του Ψηφιακού θεματολογίου για την Ευρώπη. Σύμφωνα με την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής Neelie Kroes, η εξάπλωση του LED μεταφράζεται σε περισσότερα χρήματα και υγιέστερο πλανήτη. Οι ιδέες της διαβούλευσης θα αξιοποιηθούν για την επίσπευση της εξάπλωσής του και τη μεγιστοποίηση των σχετικών θέσεων εργασίας.

Σημειώνεται πως με τη σταδιακή κατάργηση της πώλησης των συμβατικών λαμπτήρων στην ΕΕ, το αργότερο έως το Σεπτέμβριο του 2012, θα πρέπει να αντικατασταθούν περίπου 8 δισ. λαμπτήρες πυρακτώσεως, σε κατοικίες, γραφεία και δρόμους, παραχωρώντας τη θέση τους σε ενεργειακά αποδοτικότερες λύσεις φωτισμού. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται τεχνολογίες φωτισμού LED και OLED (οργανικές LED), που συναποτελούν τον φωτισμό στερεής κατάστασης (SSL). Η τεχνολογία SSL παρέχει υψηλή ποιότητα φωτός και οπτικής απόδοσης, με διαρκώς βελτιούμενες επιλογές σχεδιασμού. Η SSL μπορεί να προωθήσει την καινοτομία στους κλάδους του φωτισμού και των κατασκευών, παρέχοντας τεράστιες ευκαιρίες για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.

www.ekt.gr, με πληροφορίες από Ευρωπαϊκή Επιτροπή

consultation/docs/com_2011_0889_s

απο τη Lifo

Η αναδρομική έκθεση του αρχιτέκτονα και ζωγράφου Κυριάκου Κρόκου επαναφέρει το θέμα της απαξίωσης της αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα και θα δώσει την ευκαιρία στο ευρύ κοινό να έρθει σ’ επαφή με το έργο ενός ανθρώπου που ανέδειξε με τον καλύτερο τρόπο το ελληνικό τοπία και τα ντόπια υλικά.

«Ο αγαπημένος γιος της μάνας του, ο αριστοκράτης της Σχολής Αρχιτεκτόνων -τον καιρό που σπούδαζε στο ΕΜΠ-, ο ωραίος στη μορφή και στο παράστημα Κυριάκος Κρόκος, καλλιτεχνικό μυαλό ανώτερης τάξης, ευαίσθητος ζωγράφος και προικισμένος αρχιτέκτονας, ήταν ίσως ο καλύτερος της γενιάς μας, με έργο που τον ανέδειξε έναν από τους σημαντικότερος εκπροσώπους της νεότερης αρχιτεκτονικής αυτού του τόπου». Έτσι ξεκινάει το κείμενο του αρχιτέκτονα Γιώργου Μακρή στο βιβλίο Για τον Κυριάκο Κρόκο. Ενθύμηση που κυκλοφόρησε πριν από μερικά χρόνια. Η αναδρομική έκθεση του αρχιτέκτονα και ζωγράφου Κυριάκου Κρόκου  που διοργανώνεται στο Μουσείο Μπενάκη από τις 25/05 μέχρι τις 27/07/2012 φέρνει ξανά στο προσκήνιο έναν σημαντικό και αφανή Έλληνα του προηγούμενο αιώνα. Επαναφέρει, επίσης, τη συζήτηση για τη θέση της αρχιτεκτονικής σ’ ένα τόπο που, παρά την εγγενή ομορφιά του, επιμένει καθημερινά να γίνεται όλο και πιο άσχημος.

Ο Κυριάκος Κρόκος γεννήθηκε το 1941 στον Πλάτανο της Σάμου. Όλα τα σχολικά χρόνια θα τα περάσει στο νησί, που αποτελεί μια από τις βασικές του αρχιτεκτονικές επιρροές. «Ο Κυριάκος έχει βιώματα ενός ανθρώπου που μεγάλωσε στην ύπαιθρο. Έτσι, μπαίνοντας στην αρχιτεκτονική γνωρίζει ήδη την παραδοσιακή αρχιτεκτονική που είναι ένα σχολείο τεράστιο. Κατανοεί τις βαθύτερες δομές της παραδοσιακής αρχιτεκτονική», λέει ο επί χρόνια συνεργάτης του Γιώργος Μακρής. «Ο χώρος που θα κτιζόταν ένα κτίριο ήταν για εκείνον καθοριστική πηγή έμπνευσης. Η αγάπη και ο σεβασμός στο τοπίο, στη φύση, πηγάζουν κυρίως από τα νεανικά του βιώματα από ένα ωραίο και πλούσιο σε παραδόσεις νησί», γράφει στην έκδοση του Ικάρου ο συνεργάτης και φίλος του Γιώργος Δρίνης. Περνάει στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και παίρνει το δίπλωμά του το 1967. «Μπαίνοντας στο Πολυτεχνείο, με εντυπωσίασε το κτίριο της Αρχιτεκτονικής Σχολής, επιβλητικό και λαμπερό μαζί. Σήμερα αισθάνομαι ότι είχα την τιμή πέντε χρόνια να μπαινοβγαίνω σ’ αυτό και στενοχωριέμαι όταν, καμιά φορά, πηγαίνοντας εκεί, το βλέπω κακοποιημένο», θα πει ο ίδιος σε συνέντευξή του στον Κυριάκο Κοσμά το 1990 για το περιοδικό «La Mia Casa». «Ξεχώριζε από σπουδαστής. Δεν ήταν κάτι που φάνηκε μετά. Φάνηκε από την αρχή. Εκ των υστέρων, που δούλεψα μαζί του, θεωρώ πως ίσως ήταν ο καλύτερος αρχιτέκτονας που είχαμε ποτέ, μεταπολεμικά. Ιδιαίτερος άνθρωπος, εσωστρεφής, απόλυτος. Άνθρωπος με χιούμορ και με ειρωνεία πολλές φορές. Πολύ έντονη για πράγματα που δεν ενέκρινε και δεν του αρέσανε. Αλλά και ωραίος άνθρωπος. Επιβλητική φυσιογνωμία. Από εκείνους που έβλεπες και δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητος. Αυτό, σε συνδυασμό με την καλλιέργειά του, με τη δεινότητά του την καλλιτεχνική - ήταν και ζωγράφος εκτός από αρχιτέκτονας», αναπολεί o Γιώργος Μακρής.

Εκθεση του έργου του πολύ σημαντικού αρχιτέκτονα Κυριάκου Κρόκου-Από τις 25 Μαίου έως τις 29 Ιουλίου 2012 στο Μουσείο Μπενάκη

απο το decoplus

Η έκθεση αφορά στο έργο του αρχιτέκτονα Κυριάκου Κρόκου (1941-1998) και διατρέχει επιλεκτικά όλο του το έργο αρχιτεκτονικό και ζωγραφικό.

Περιλαμβάνει πρωτότυπα σχέδια, σκίτσα και μακέτες από τις μελέτες, καθώς και φωτογραφίες από τα κτίρια που πραγματοποιήθηκαν. Παράλληλα, παρουσιάζεται και η ζωγραφική μέσω της οποίας ο Κρόκος παρατηρούσε και στοχαζόταν τον κόσμο πολύ πριν και κατά τη διάρκεια της πορείας του στην αρχιτεκτονική. Στην έκθεση περιλαμβάνονται και ορισμένα – εναπομείναντα – από τα στοιχεία (σοβάς, ξύλο και τσιμέντο) που χρησιμοποίησε ο ίδιος για να παρουσιάσει την υλικότητα του έργου του όταν έλαβε μέρος εκπροσωπώντας την επίσημη ελληνική συμμετοχή, στην VΙ Biennale Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, το 1996. Επιμέλεια-σχεδιασμός: Λίλη Πεζανού.

INFO Στο Μουσείο Μπενάκη, στο κτίριο της οδού Πειραιώς, από τις 25/ 5 έως τις 29/7/2012

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=100534
http://www.astragalerie.gr/krokos/krokosMakris.php
http://steliostsaparas.wordpress.com/2010/08/12/%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%83-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%B1/
http://www.tee.gr/online/afieromata/1998/2031/index.htm
http://www.flickr.com/photos/dimitriszark/5071705256/

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΙΑΝΟΣ_1

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΙΑΝΟΣ_2

ΤΟ ΝΕΟ ΜΕΓΑΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΜΠΑΚΟΥ του ΑΖΕΡΜΠΑΙΖΑΝ, αρχ. ZAHA HADID

Ενα νέο έργο στο Μπακού του Αζερμπαιζάν, πιο συγκεκριμμένα το νέο Μέγαρο Πολιτισμού που φέρει το όνομα του Προέδρου της χώρας Heydar Aliyev, είναι έργο της Ιρακινής αρχιτέκτονος Zaha Hadid.
Το έργο είναι στη φάση της κατασκευής .
Ενα πολύ αξιόλογο έργο, μια πρόταση ανάπτυξης και ανάδειξης της πλούσιας αυτής χώρας
και μια καλή ευκαιρία στην ικανή Zaha να προβάλλει τη δουλειά της....η εποχή των archistars !!!















http://www.zaha-hadid.com/architecture/heydar-aliyev-cultural-centre/
http://www.evolo.us/architecture/heydar-aliyev-cultural-centre-zaha-hadid-architects/
http://www.e-archimedes.gr/component/k2/item/4158

Μπράβο στο athensville για αυτήν την ανάρτηση !!!










more

ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΗΣΑΥΡΟ ΜΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ : Να τοποθετήσουμε την Αθήνα στο κάδρο;

σήμερα 23-03-2012 έλαβα αυτό το κείμενο,απο τους συναδ'ελφους Ν.Μιχαλόπουλο και Γιώτα Βρεττάκου

ΕΛΛΗΝΙΚΟ : Να τοποθετήσουμε την Αθήνα στο κάδρο;

   Παρευρεθήκαμε στην ημερίδα και παρακολουθήσαμε προσεκτικά σχεδόν όλες τις εισηγήσεις.

  Δυστυχώς οι δεσμεύσεις  μας και η χρονική επιμήκυνση, της τόσο πετυχημένης εκδήλωσης, δεν μας επέτρεψαν να διατυπώσουμε τις απόψεις μας.  Γι’ αυτό σας τις στέλνουμε, με την ελπίδα ότι θα συμβάλουν στο πλαίσιο προβληματισμού που αναπτύχθηκε και την παράκληση να ενημερωθούν και οι εισηγητές.

   Η θέση μας είναι ότι το Ελληνικό πρέπει να μελετηθεί συνολικά για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του λεκανοπεδίου και όχι μεμονωμένα. Την ίδια στιγμή που η πόλη της Αθήνας  και το κέντρο καταρρέει, οι γειτονιές της έχουν γίνει αβίωτες , η  θέση ότι το ‘’Ελληνικό δεν χωράει άλλη δόμηση - δεν χρειάζεται δηλαδή να χτίσουμε αλλά να γκρεμίσουμε’’- (Μπελαβίλας,  Επιτροπή Αγώνα) μόνο ακραία  μπορεί να χαρακτηριστεί.

   Η ιδέα ενός  Μητροπολιτικού πάρκου στο Ελληνικό, νομίζουμε ότι δεν έρχεται σε αντίθεση με την δημιουργία μίας μικρής τράπεζας γης - 700-800 στρεμμάτων - που θα ανταλλαγεί με εκτάσεις γης σε πυκνοδομημένες περιοχές, (Κέντρο, Κυψέλη , Δάφνη, αλλά και Ελαιώνα, Ρέντη), ώστε να δημιουργηθούν  4  - 5 Εθνικοί Κήποι και  10 - 15  πλατείες Εξαρχείων, που θα αποτελούσαν όχι μόνο έργα εξυγίανσης, και αναβάθμισης της ποιότητας ζωής των κατοίκων των πυκνοδομημένων περιοχών αλλά και έργα ανάπτυξης.

   Περιμέναμε περισσότερες εισηγήσεις στο πνεύμα της εισήγησης των κ. Πολύζου και κ. Ρωμανού που να τονίζουν το στοιχείο του ‘’αγώνα υπέρ της πόλης’’. Εξ άλλου δεν μπορούμε  να καταλάβουμε  γιατί πρέπει να αγωνιστούμε  για ένα πάρκο διπλάσιο από το Central Park  , στην άλλη άκρη της πόλης, που είναι γνωστό σε όλους , ότι μόνο στους αριθμούς θα αναβαθμίσει την πόλη ενώ οι επιπτώσεις του στις κεντρικές περιοχές θα είναι οριακές.  

   Η τοποθέτηση του Ν. Μπελαβίλα υπέρ του πάρκου , με ταυτόχρονη ανάλυση, για τους 1000 ‘’δυστυχισμένους  Κυψελιώτες’’ , που θα αναγκασθούν να ‘’μεταναστεύσουν’’ εκεί σε μια υποτιθέμενη ανταλλαγή γης ,μόνο σαν χιούμορ  μπορεί να εκλειφθεί  , στερείται επιχειρημάτων και ταυτόχρονα αδυνατίζει όλη την σοβαρή ,κατά τα άλλα,  ανάλυση του.

   Χειρότερη όμως είναι ή γραπτή θέση της Επιτροπής Αγώνα  για το Μητροπολιτικό  Πάρκο Ελληνικού.

‘’Η πρόταση για απαλλοτρίωση οικοδομικών τετραγώνων στο κέντρο της Αθήνας και η δημιουργία μικρών πάρκων, είναι εξ’  άλλου κοινωνικά και οικονομικά ανέφικτη ενώ απαιτεί χρόνια για να δημιουργηθεί’’   και ‘’είναι ουσιαστικά πρόφαση για να μην δημιουργηθεί τώρα το πάρκο ’’ είναι αυθαίρετη και αντιεπιστημονική .

   Σε συμπόσιο  που έγινε πριν μια δεκαετία για την Κυψέλη- νομίζω από τον Δήμο- είχε βγει το συμπέρασμα, ότι η αναβάθμιση της θα γίνει μέσα από μικρά πάρκα , ενώ η θέση να τους αφήσουμε στην μοίρα τους και να κοιτάξουμε  μόνο τους 3 Δήμους που συνορεύουν , θέτει   ερωτηματικά.

Πρόκειται  δηλαδή  για μια επιτροπή προνομιούχων , που ζητά να αυξήσει τα προνόμια των κατοίκων των όμορων δήμων μόνο, αδιαφορώντας για την μοίρα των ‘’καταραμένων’’ ;

  Συγγνώμη ,  κύριοι της  αλλά εμείς επιλέγουμε να είμαστε  με τους ‘’Κυψελιώτες’’.

   Όσον αφορά το ίδιο το κείμενο του  Νομοσχεδίου , δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Είναι γραμμένο στο πνεύμα της ….Μεταλαλιωτικής και ….. Μπιρμπιλικής περιόδου για το περιβάλλον ,που δυστυχώς διανύουμε.

   Στο πρώτο μέρος υπάρχει ένας ύμνος για το περιβάλλον με πάρκα, πράσινο, ολοκληρωμένες αναπτύξεις, χώρους πρασίνου και αναψυχής,

‘’ ανάδειξη της Αθήνας  ‘’ , ‘’στροφή της πόλης προς τη θάλασσα’’ , συντελεστής δόμησης 0,2 και 0,3 , χρήσεις πρασίνου, ελεύθερους χώρους , ‘’πρότυπων  αστικών  υποδομών’’

   Στο δεύτερο μέρος όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι ήταν ευχάριστες γενικολογίες και ‘’καθρεφτάκια για τους αγρίους’’.

   Ο Σ.Δ. μπορεί να φτάσει το 2,20, επιτρέποντας πολύ ψηλά κτίρια που να καταστήσουν την έκταση σημείο προορισμού (landmark destination).

  Ενώ το πάρκο θα είναι μεν ‘’2.000 στρέμματα’’ αλλά μπορεί να διακόπτεται ( sic!!) από δρόμους (!!) τεχνικά έργα (!!), καθώς και ρέματα (!!!) και τα οποία δεν συνιστούν κατάτμηση αυτού.

  Ακούσαμε στην συνάντηση εκτιμήσεις για 1.500 στρέμματα καθαρού πρασίνου. Εμείς όμως δεν πιστεύουμε ότι θα είναι παραπάνω από 700-800 στρέμματα.

  Είναι φανερό ότι  επιδίωξη του νομοσχεδίου  είναι η εξασφάλιση της δυνατότητας κατασκευής ενός μεγάλου όγκου δόμησης, ώστε να δείξουν ενδιαφέρον μεγάλοι επενδυτικοί όμιλοι και ταυτόχρονα η εξασφάλιση  κάθε διευκόλυνσης σ’ αυτούς ώστε να αποβεί κερδοφόρα η επένδυση τους. Θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι στις συγκεκριμένες συνθήκες  κρίσης, η επιτυχία της επένδυσης δεν πρέπει να θεωρείται εξασφαλισμένη. Εξ άλλου τέτοιοι προβληματισμοί ήδη υπάρχουν από το 1999.

  Τέλος θα σταθούμε   λίγο περισσότερο στο ερώτημα που δεν μπήκε παρά οριακά.

  Εν τέλει συμφέρει η αξιοποίηση του Ελληνικού, έτσι όπως προωθείται μέσα από το νομοσχέδιο;

Κατ’ αρχήν το νομοσχέδιο δεν προωθεί ΤΙΠΟΤΑ. Αν το αποδημήσουμε θα δούμε ότι εκτός από τα ευχολόγια του πρώτου μέρους θα μείνει μόνο μία ΛΕΥΚΗ ΚΟΛΑ ΧΑΡΤΙ . Ο ‘’επενδυτής’’ μπορεί να κάνει ότι θέλει .

  Δυστυχώς αυτό το μοντέλο  αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου -  δηλαδή δώστε και σώστε -  που άρχισε το 1999 έχουμε δει ότι οδηγεί σε λεηλασία της κρατικής περιουσίας.

à Έτσι η αξιοποίηση του Λαγονησίου , από ετήσιο μίσθωμα 1.200.000 ευρώ περιορίστηκε στο 1/3 , ενώ κατόπιν δικαστηρίων η εταιρία ‘’Αττικός Ήλιος’’ που είχε πάρει την εκμετάλλευση εξασφάλισε αποζημίωση 50.000.000 ευρώ, που μηδενίζει τα έσοδα του Δημοσίου.

à Ανάλογη ήταν η εξέλιξη της αξιοποίησης των ξενοδοχείων του ‘’Ναυπλίου’’ . Η εταιρία ‘’Αργολικός  Ήλιος’’ , μείωσε το μίσθωμα κατά 70% ενώ διεκδίκησε αποζημίωση 48.000.000 ευρώ .

à Στην μαρίνα του Φλοίσβου το δημόσιο επιβαρύνθηκε με 12.000.000 ευρώ για πρόσθετα λιμενικά έργα περιορισμού του αντιμάμαλου.

  Εδώ τι πρόσθετα έργα θα ζητηθούν, και ποιο θα είναι το όφελος; Αν συνδυάσουμε την εκπαραθύρωση όλων των εγκαταστάσεων από τον Αγ. Κοσμά και το Ελληνικό , μαζί με το FIR και τα έργα σύνδεσης με το αεροδρόμιο, την κατασκευή συστήματος μεταφοράς σταθερής τροχιάς, και την κυκλοφοριακή σύνδεση με την Περιφερειακή Υμηττού                    τότε ίσως τελικά το κέρδος να είναι πολύ κοντά στο μηδέν.

  Επιπλέον, εάν μεταφερθούν και κεντρικές λειτουργίες της πόλης, για ενίσχυση του πόλου ώστε να γίνει βιώσιμος , τότε μάλλον θα πληρώσουμε και από την τσέπη μας , ενώ ταυτόχρονα θα αδυνατήσουμε και άλλο το πολύπαθο κέντρο.

   Σε κάθε περίπτωση συμφωνούμε ότι απαιτείται κ’ επαγρύπνηση του ΣΑΔΑΣ και όλων μας, για τον τρόπο υλοποίησης του.

   Και για να έχουμε μέτρο σύγκρισης :

   Central Park           3.400 στρ.

   Hyde Park              2.500 στρ.

   Park dela Villette      550 στρ.

   Πεδίο Άρεως             270 στρ.

   Εθνικός Κήπος          150 στρ.

   Πλατεία Εξαρχείων      3 στρ.

 

  Αθήνα 16-3-2012

     Με εκτίμηση

  ΝΙΚΟΣ  ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

  ΓΙΩΤΑ  ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ 

Michael Pawlyn: Χρησιμοποιώντας την ευφυία της φύσης στην αρχιτεκτονική

http://www.ted.com/talks/lang/el/michael_pawlyn_using_nature_s_genius_in_architecture.html

Ντέιβιντ Μπερν: Πώς η αρχιτεκτονική βοήθησε την εξέλιξη της μουσικής

http://www.ted.com/talks/lang/el/david_byrne_how_architecture_helped_music_evolve.html

Εφήμερα κτήρια πρωταγωνιστούν στο ελληνικό αστικό τοπίο

click at life 

Στα «Εφήμερα Μνημεία» του Jeff Vanderpool, στη δεύτερη ατομική του έκθεση στην Αθήνα που φιλοξενείται στον πειραματικό χώρο αν[ά]μεσα, ο φωτογράφος πραγματεύεται το σύγχρονο ελληνικό αστικό και φυσικό τοπίο.

Πιο συγκεκριμένα, η έκθεση που παρουσιάζεται στον βιομηχανικού τύπου χώρο «αν[ά]μεσα», χωρίζεται σε δύο βασικές ενότητες, αφενός στα ανολοκλήρωτα κτήρια τα οποία συναντά κανείς διάσπαρτα ανά την Ελλάδα κι αφετέρου στις πολυκατοικίες που ανεγείρονται στην πρωτεύουσα έχοντας σχεδόν πάντα ως σημείο αναφοράς τη θέαση της Ακρόπολης.

Η έκθεση, σε επιμέλεια της Ιωάννας Βασδέκη, προσεγγίζει το θέμα της μέσα από τις ίδιες τις φωτογραφικές εικόνες αλλά και άλλων εικαστικών παρεμβάσεων που παρουσιάζονται πρώτη φορά στο «ανάμεσα».

To ελληνικό φυσικό τοπίο έχει μία «άγρια, οξεία» ομορφιά, όπως πιστεύει ο ίδιος ο φωτογράφος, η φύση είναι σε μία διαρκής «κατάσταση μεταβολής» και τα ανολοκλήρωτα, αυθαίρετα συνήθως κτήρια έρχονται σε αντίθεση ως φόρμες με το τοπίο.

Αλλά υπάρχει και το σύγχρονο ελληνικό αστικό τοπίο όπου υπάρχουν οι άλλοι, παγωμένοι στον χρόνο, τσιμεντένιοι σκελετοί οι οποίοι ατενίζουν στην πρωτεύουσα συνήθως το αιώνιο (;) σύμβολο της χώρας: την Ακρόπολη.

Βιογραφικό Jeff Vanderpool

O Jeff Vanderpool γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει πτυχία Φιλοσοφίας και Κλασικών Σπουδών από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης ενώ σπούδασε Φωτογραφία στο International Center of Photography της Νέας Υόρκης καθώς και μεταπτυχιακά στο Goldsmiths College του Λονδίνου. Διδάσκει φωτογραφία και επεξεργασία εικόνας στο Λονδίνο και την Αθήνα. Πρόσφατα (Σεπτέμβριος 2011) έκανε ατομική έκθεση στο πλαίσιο των Φωτογραφικών Συναντήσεων Κυθήρων. Επίσης, είναι ιδρυτικό μέλος της Fotograficus (www.fotograficus.gr) κι επιμελείται εκθέσεις στο Long Room Πικερμίου. Πέραν τούτου, είναι συνιδρυτής Κέντρου Τεχνών στο Kabale της Ουγκάντας.

Πληροφορίες: αν[ά]μεσα, Σερβίων 8, Βοτανικός, 1ος όροφος, 210 5248731, www.jeffvanderpool.com , διάρκεια έκθεσης μέχρι τις 24 Μαρτίου, ώρες λειτουργίας Τετάρτη 18:00-21:00, Σάββατο 14:00-20:00, Κυριακή 12:00-19:00, είσοδος ελεύθερη.

Βραβεία στο «Πυργόσπιτο» και το «Μνημείο Ολοκαυτώματος»

απο το ΕΘΝΟΣ

Ενα «Πυργόσπιτο» στην Καλαμάτα, που σχεδιάστηκε κατά τον τύπο κατοικίας στην Εξω Μάνη, κέρδισε το βραβείο για το καλύτερο έργο νέου αρχιτέκτονα των ετών 2009-2011 του περιοδικού αρχιτεκτονικής «Δομές».

Το «Πυργόσπιτο» που σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Χρυσόστομο Θεοδωρόπουλο και Ελένη Λιβάνη κέρδισε το βραβείο για το καλύτερο έργο νέου αρχιτέκτονα των ετών 2009-2011

Ενα «Πυργόσπιτο» στην Καλαμάτα, που σχεδιάστηκε κατά τον τύπο κατοικίας στην Εξω Μάνη, κέρδισε το βραβείο για το καλύτερο έργο νέου αρχιτέκτονα των ετών 2009-2011 του περιοδικού αρχιτεκτονικής «Δομές». Το έργο, που ακολούθησε τη μανιάτικη τυπολογία και κόστισε 150.000 ευρώ, σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Χρυσόστομο Θεοδωρόπουλο και Ελένη Λιβάνη και αξιολογήθηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα Μπερνάρντ Τσουμί.

Ο αρχιτέκτονας του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια συμμετείχε στην Κριτική Επιτροπή των Βραβείων, μαζί με τον Pippo Ciorra, καθηγητή αρχιτεκτονικής και διευθυντή του Μουσείου της Τέχνης του 21ου αιώνα, MAXXI της Ρώμης, και τη Ρένα Σακελλαρίδου, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ. Τα Βραβεία των «Δομών» απονεμήθηκαν το Σάββατο στο Μουσείο Μπενάκη και επελέγησαν ανάμεσα σε 179 συμμετοχές. Το βραβείο στην κατηγορία «Η καλύτερη μελέτη των ετών 2009-2011» απονεμήθηκε κατ' ισοβαθμία στο έργο «Μνημείο Ολοκαυτώματος Atlantic City Boardwalk, Atlantic City, New Jersey-ΗΠΑ», κόστους 4 εκατ. ευρώ, το οποίο υπογράφεται από τον αρχιτέκτονα Θεοκλή Καναρέλη.

Ξύλινη αποβάθρα
Το μνημείο αποτελείται από έναν μαρμάρινο όγκο και μια ξύλινη αποβάθρα. Το μεγάλο μαρμάρινο δάπεδο αιωρείται πάνω από την άμμο, ενώ ο σχεδιασμός του προβλέπει να μαζεύει σκιές και αντανακλάσεις από σύννεφα, πουλιά, φώτα της πόλης και νερό της βροχής.

Οι εγκοπές καθυστερούν τη μετατόπιση των σκιών που γλιστρούν φεύγοντας μακριά, σκιές που αιωρούνται σαν μια μισάνοιχτη πόρτα ενός σπιτιού που προσμένει τον αγαπημένο. Ενα συγκρότημα κατοικιών (Cubic Housing) στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, επιφάνειας 6.470 μ. και κόστους 7,5 εκ. ευρώ, από το αρχιτεκτονικό γραφείο του Λ. Τραμπούκη, βραβεύτηκε στην κατηγορία «Η καλύτερη μελέτη των ετών 2009-2011», ενώ το ξενοδοχείο «Λειβαθώ» στην Αβυθο Κεφαλλονιάς (αρχιτ. Γραφείο Λ. Παπαλαμπρόπουλου) βραβεύτηκε στην κατηγορία «Το καλύτερο πραγματοποιημένο έργο».

Από τις συμμετοχές για τα βραβεία προκύπτει, εν μέσω κρίσης, σύμφωνα με την εκτίμηση της Επιτροπής, μια ενθαρρυντική και δυναμική εικόνα της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής και ταυτόχρονα επιβεβαιώνεται ότι η αρχιτεκτονική, κύριο μέσο αναβάθμισης της ποιότητας ζωής των πολιτών, υποβαθμίζεται συστηματικά από το κράτος. Μόνον τρία έργα είναι δημόσιου χαρακτήρα και μόνο ένα από αυτά βρίσκεται στην Ελλάδα.

ΜΙΝΙΜΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Le CORBUSIER - Villa SAVOYE

ΦΙΛΟΤΕΧΝΟ....VITRAUX και άλλα πολλά...

Η νεαρή φίλη Τίνα Σουτζόγλου φτιάχνει υπέροχες κατασκευές στο εργαστήριο της στη Νέα Ιωνία, συνεργαστήκαμε πολύ καλά στην κατασκευή κατοικίας στη Νέα Φιλοθέη, όπου σχεδίασε και κατασκεύασε δύο υπέροχα vitraux σε παράθυρα που θα περνούσαν απαρατήρητα και ξαφνικά πήραν ζωή.
Σ'ευχαριστώ Τίνα και περιμένω περισσότερες φωτογραφίες....και ας μη ξεχνάμε : OI NEOI NA ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ !!!!!

  

Τίνα Σουτζόγλου

Αιολίας 2 Νέα Ιωνία

210 2756196

www.filotexno.gr

H κακοποιημένη Πλατεία Σανταρόζα

απο το athensville



Κάποιος την μισεί, δεν εξηγείται αλλιώς, αυτό το κενό οικόπεδο, στο τόσο κέντρο να παραμένει στην αφάνεια, απεριποίητο και το σημαντικότερο χωρίς καμία ζωή. Τι φταίει γι' αυτό; Ο ολοφάνερος φρικτός σχεδιασμός! Τι έγκλημα έκανε ο αρχιτέκτονας; Βύθισε το κέντρο της πλατείας απαγορεύοντας ουσιαστικά την διαμπερή κίνηση. Στο φαντασιακό του προφανώς (όπως και αυτών που σχεδίασαν την Ομόνοια) το έπλασε σαν έναν βυθισμένο κήπο που κάποιος ξαποσταίνει στα παγκάκια του και διαβάζει την Le Monde. Αυτά όμως σ' ένα παράλληλο κόσμο που βρίσκεται μεν εντός Σενγκεν, αλλά όχι έξω από την πόρτα μας. Εδώ κυρίαρχη είναι η συνήθεια του Έλληνα είναι μην ξαποσταίνει πια πουθενά στο δημόσιο χώρο, να τον θεωρεί ξένο.
Έτσι περισσότερο θα είχε μια λογική να χρησιμοποιηθεί η πλατεία σαν κέντρο θέασης της αξιόλογης αρχιτεκτονικής τριγύρω της και να λειτουργούσε βολικά για τους Αθηναίους σαν πέρασμα προσφέροντας του την χαρά της σπάνιας για καράκεντρο αίσθησης άπλας.


more

Mια πολύ υποδειγματική αvακαίνιση

απο το athensville


Μια αδιάφορη εμπορική ιστορία: Τα H&M εγκατέλειψαν την Κολοκοτρώνη και κατηφόρισαν στην όσο πάει και πιο σουλουπωμένη (έχει θέμα με τις προσόψεις η κακομοίρα) Ερμού, στο πιο όμορφο κτίριο του δρόμου. Η αρχική ανακατασκευή του είχε γίνει βέβαια απ' τα Sprider αλλά τότε δεν μου 'χε κάνει καμία εντύπωση. Κάτι αναμενόμενοι πολυέλαιοι, ανυπαρξία σωστού φωτισμού, τα ρούχα τα γνωστά %^&, -χωρίς την σφραγίδα του Σάκη ακόμα πιο %^&*. Το '08 κάηκε ολοσχερώς, μετά από 2 χρόνια επαναλειτούργησε, για να φύγει ένα χρόνο μετά.
Τέλος πάντων έπεσε σε καλόγουστα χέρια, και παρουσιάζουν μια μερακλίδικη, γεμάτη σεβασμό στην παλιά Αθήνα, ανακαίνιση που καθιστά το κατάστημα ένα απ' τα ωραιότερα της αλυσίδας παγκοσμίως και υπόδειγμα πως πρέπει το ιστορικό κέντρο της πόλης να δείξει την φινέτσα του σε αντίστιξη με το άχαρο φουλ πλακάκι των προαστειακών μωλ.
Έχουμε ιστορία εδώ κάτω παιδιά!
Μπαίνεις και κυρίαρχο στοιχείο στον χώρο οι σειρές φωτιστικων σε απρόσμενους δυναμικούς διαγώνιους και καμπυλοειδείς σχηματισμούς.


Διακριτικά τα λευκά καλώδια δίνουν την εντύπωση της αιώρησης των φώτων.






Γυάλινη γέφυρα, έξτρα στοιχείο στον τότε σχεδιασμό, γυάλινη κι ανάλαφρη, αναπαράγει το φως.




Πολύ ωραίο το παιχνίδι φωτός σκιάς, που αναδεικνύει τις κοπελιές.
http://athensville.blogspot.com/2011/12/m-v.html#more

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ GROPIUS ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΗ BAUHAUS ΣΤΟ DESSAU, 1926

απο το architravel

ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ !!!

ΕΛΛΑΔΑ, HELLAS

ChronoCon "First Light" HDR – HD Timelapse from Pentalunex Team on Vimeo.

Θεσσαλονίκη: Αρχιτεκτονικά «διαμάντια» ανάμεσα στα 100 ακίνητα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, τα οποία έχουν αποτιμηθεί σε 41 εκατ. ευρώ

απο omogeneia.ana-mpa

Διασχίζοντας την πύλη 8 του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, το τρένο σταμάτησε με ένα δυνατό τράνταγμα ανάμεσα στον τριώροφο στάβλο του Μεσοπολέμου και ένα μικρό κτίσμα, με την επιγραφή "Βασίλειον της Ελλάδας-ΚΑΦΕΝΕΙΟΝ".

Με το που ακούστηκε το σφύριγμά του, μέσα από το καφενείο και τους στάβλους πετάχτηκαν οι άντρες για να πιάσουν δουλειά: έμποροι και αγοραστές, κτηνίατροι, τελωνειακοί και φορτωτές, κυρίως Έλληνες, αλλά και κάποιοι ξένοι, έτοιμοι να φορτώσουν και να ξεφορτώσουν ζώα στο τρένο, να διαπραγματευτούν τιμές ανά "κεφάλι", να εξετάσουν για αρρώστιες τα ζωντανά και να τα ταΐσουν.

Το "ΚΑΦΕΝΕΙΟΝ ΟΛΘ" -ΟΛΘ από τα αρχικά του Οργανισμού Λιμένος- ήταν ταπεινό ως κτίριο. Όμως, λειτουργούσε σαν ένα ιδιόμορφο "χρηματιστήριο", όπου ανάμεσα σε ρακές, ρετσίνες και, που και που, τηγανιές "στο πόδι", παραγωγοί και έμποροι συζητούσαν για τιμές και αποδόσεις. Η εικόνα αυτή, γεμάτη ζωή και φωνές, ανήκει στο παρελθόν.

Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΝΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ

με μεγάλη λύπη, σήμερα δημοσιεύω ενα θέμα που δυστυχώς είναι αληθινό....τι να πρωτοπεί κανείς; για την συνειδητότητα του νέου αγοραστή, για αυτήν του συναδέλφου η ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ !!!!! αχ οι αρμόδιοι !!!














και για περισσοτερα   https://picasaweb.google.com/mkons.tee/OfMZRE?authkey=Gv1sRgCJ-Tz9y64PuvaQ&feat=email#5704919447442809906