ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΥΣΑ
ΣΕ ΕΥΑΛΩΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΗΝ ΔΟΜΗΣΗ KAI ΤΙΣ ΑΦΗΝΕΙ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΣ ΣΕ ΠΛΥΜΜΗΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ, ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Όλοι γνωρίζουμε ότι η πολιτεία σε ένα τόπο σεισμογενή όπως είναι η Ελλάδα, όρισε υψηλούς συντελεστές ασφαλείας και ότι έχουμε καταφέρει, πληρώνοντας ένα ικανό κόστος, να κατασκευάζουμε κτίρια τόσο γερά που μπορούν να παραμείνουν ανέπαφα, να πάρουν κλίση ακόμη και να ανατραπούν, μια και αποτελούν ένα σώμα μαζί με τα θεμέλιά τους, αν το έδαφος που εντάσσονται αποδειχθεί ανεπαρκές να τα υποδεχθεί ιδιαίτερα σε περιοχές ευάλωτες σε πλημμυρικά φαινόμενα, όπως δίπλα στα ρέματα (φωτο 1,2). Η αντοχή του εδάφους είναι συνήθως γνωστή εκ των προτέρων. Υπάρχουν βέβαια και οι γεωτεχνικές μελέτες που θα έπρεπε να προηγηθούν της ανοικοδόμησης. Σπάνια όμως προηγούνται, ιδιαίτερα στην επαρχία, όπου μηχανικοί και ιδιοκτήτες ενίοτε συνωμοτούν, παραπλανούν την πολεοδομία με ασυνεπείς υπεύθυνες δηλώσεις περί καταλληλότητας του οικοπέδου, και με την ελπίδα ότι το κτίριο είναι γερό και θα αντέξει, προχωρούν με την λογική του «Πάμε και όπου βγει». Όσο για τον περιβάλλοντα χώρο, τις μάντρες, τα τοιχεία αντιστήριξης και προστασίας, που η αντοχή τους δεν ελέγχεται στατικά, συχνά πραγματοποιούνται επιπολαίως και αυτοσχέδια με τον εργολάβο, ευάλωτα να αντέξουν τις όποιες εχθρικές επιθέσεις της φύσης. Και σε περίπτωση που επέλθει η καταστροφή, όλοι προστρέχουν στις αποζημιώσεις.
Πολιτεία και πολίτες, ας αντιμετωπίσουμε με υπευθυνότητα, όλα όσα στο όνομα ενός ωχαδερφισμού προσπερνάμε, ενώ στην ουσία γνωρίζουμε ότι ρισκάρουμε, ότι είναι πολύ πιθανόν οι επιλογές μας να μην αντέξουν. Η μεγαλύτερη ευθύνη βέβαια ανήκει στην πολιτεία που αρνείται να ακούσει τους επιστήμονες και όλους εκείνους που πραγματικά γνωρίζουν πολύ περισσότερα, σχετικά με τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες. Δεν αναλαμβάνει την πρέπουσα ευθύνη για τον σχεδιασμό, την πρόληψη, την προστασία και την διαχείριση των φυσικών καταστροφών, όχι της κατοικίας ως μεμονωμένη μονάδα, αλλά για το σύνολο των οικισμών και του περιβάλλοντος, φυσικού και δομημένου. Και ενώ γνωρίζει πολύ καλά από χάρτες κινδύνου πλημμύρας, όπως για την Θεσσαλία, που ήταν αναρτημένοι ήδη από το 2018 στην Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ποιες περιοχές είναι επικίνδυνες για πλημμύρες, δεν προχωρεί στην κατάρτιση σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας, με δεδομένη μάλιστα την καταστροφή από την προηγούμενη κακοκαιρία Ιανός. Καθυστέρησε μάλιστα στην άμεση προώθηση και ολοκλήρωση ακόμη και των περιορισμένων αντιπλημμυρικών έργων που είχαν δρομολογηθεί, μεταθέτοντας την ευθύνη στον πολίτη, και τις ανεξέλεγκτες επεμβάσεις των εργολάβων.
Και οι πυρκαγιές συνεχίζονται, τα αντιπλημμυρικά έργα που ακολουθούν και χρηματοδοτεί η πολιτεία είναι αναξιόπιστα, όπως αυτό στην φωτο 3 στη Βόρεια Εύβοια, που δύο χρόνια μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές κατέρρευσαν από τις γνωστές κατασκευαστικές αστοχίες, χωρίς ακόμη να αναζητηθούν ευθύνες.
Η πολιτεία οφείλει εν όψη των κινδύνων της κλιματικής αλλαγής, να θωρακίσει το δομημένο περιβάλλον, επιβάλλοντας και θεσμοθετώντας μέτρα για την αποφυγή καταστροφών, αλλά και την εκπόνηση επικαιροποιημένων σχεδίων για την άμεση επέμβαση για διασώσεις και αποκαταστάσεις. Παράλληλα με την ίδια αυστηρότητα που ελέγχει τις στατικές μελέτες των κτιρίων, να θεσπίσει και αυστηρούς όρους ως προς την επιλογή της θέσης ανοικοδόμησης, που πρέπει να απέχει ικανή απόσταση από τα ρέματα, μια και η απλή δήλωση του μηχανικού δεν φαίνεται να επαρκεί, ιδιαίτερα όταν κάποια από αυτά έχουν μπαζωθεί από την ίδια την πολιτεία. Όσο για τα παλαιά κτίρια, ειδικά σε τέτοιες περιοχές, φτιαγμένα από πέτρα, πλίνθους ή τούβλα με σενάζ ή σκελετό από μπετόν, απαιτείται πλέον έλεγχος για την στατική τους επάρκεια και την καταλληλότητα του εδάφους.
Η πολιτεία επίσης, παρά τις αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, αρνείται και διαρκώς παραπέμπει στις καλένδες την κατάργηση της ασύστολης εκτός σχεδίου δόμησης, που προκαλεί μια περιβαλλοντική υποβάθμιση και αυξάνει την τρωτότητα του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος σε φυσικές καταστροφές και στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Πολιτεία, εργολάβοι, μηχανικοί και βέβαια και οι ιδιοκτήτες, συμπράττουν τελικά επί δεκαετίες σε ένα καταστροφικό πολυσύνθετο σενάριο που πρέπει άμεσα να ανατραπεί.
Τέλος, αυτό που επιβεβαιώνει την μετάθεση της ευθύνης, είναι ότι παρά τις έγκαιρες προειδοποιήσεις των μετεωρολόγων για τον επερχόμενο καταστροφικό Daniel και ενώ είχε προηγηθεί και ο Ιανός, η πολιτεία παρέμεινε αδρανής, χωρίς τον παραμικρό έλεγχο των υποδομών, την λειτουργεία των γεννητριών, αλλά και κυρίως χωρίς να ενημερώσει έγκαιρα τους κατοίκους να προετοιμαστούν για τις επερχόμενες πλημμύρες, να αναζητήσουν καταφύγιο σε υψηλότερες στάθμες και να έχουν επάρκεια σε εφόδια όπως νερό, τρόφιμα και φορτισμένα κινητά. Αυτός εκτιμώ ότι είναι ο ρόλος του 112, και όχι οι κλήσεις με ήχους που προκαλούν πανικό και προτρέπουν απλά σε σπασμωδικές απομακρύνσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
άφησε το σχόλιο σου